آشنایی با خواص و مضرات مصرف تمشک وحشی آبی و قرمز در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
تمشک (به انگلیسی: Raspberry) نام عمومی برای میوه خوراکی چندین گونه گیاه در خانواده Rubus از گلسرخیان است که معمولاً در زیرسرده Idaeobatus جای میگیرند. این نام همچنین به خود گیاه نیز گفته میشود. تمشکها گیاهانی دیرپا با ساقهٔ چوبی هستند.تمشکها ارقامی تجاری هستند و در کشاورزی بعضی کشورها مانند روسیه، صربستان، ایالات متحده آمریکا، لهستان نقش دارند. از آنها برای تولید پوره، مربا، آبمیوه، و خشکبار نیز استفاده میشود. برگهای این گیاهان نیز به شکل دمنوش استفاده میشود. تا این اواخر بیشتر تمشکها میوهای سرخ داشتند و دورگههایی از Rubus idaeus و Rubus strigosus بودند. اکنون تمشکهای ارغوانی و تمشکهای طلایی یا سفید نیز در حال زیاد شدن هستند.
نام تمشک را همه شنیده ایم.تمشک درختچهای از تیره گل سرخیان است که به حالت وحشی در نقاطی مانند گیلان و مازندران و آذربایجان فراوان است که با ساقههای تیغدار که در کنار جادهها و مزارع و جنگلها به صورت انبوه میروید برگهایش متناوب و گوشوارکدار و شامل ۳ تا ۵ برگچه است.در گیلان و مازندران به این گیاه تمش، ولش، بولوش و بوروش و در آذربایجان بؤیورتکن میگویند.
تمشک ایرانی (به انگلیسی: Blackberry) درختچهای از تیره گلسرخیان است که به حالت وحشی در نقاطی مانند پارس اباد مغان(اولتان ،اسلام اباد جدید،پیر ایواتلو و رود مرزی ارس)، گیلان ،گلستان ،مازندران و آذربایجان فراوان است. در گیلان، گلستان، مازندران به این گیاه تمش، ولش، بولوش و بوروش، لبلبو و درپارس اباد و آذربایجان بؤیورتکن میگویند. تمشک گیاهی است با ساقههای تیغدار که در کنار جادهها و مزارع و جنگلها به صورت انبوه میروید برگهایش متناوب و گوشوارکدار و شامل ۳ تا ۵ برگچه است
طبع این میوه خشک و سرد است. تمشک ملین و مدر است. شربت تمشک تب بر است و کلا در طب سنتی توجه ویژه ای به تمشک می کنند.
یک فنجان از این میوه تقریبا ۶۰ کالری انرژی دارد و منبع بسیار خوبی برای ویتامین سی می باشد. شربت تمشک اختلالات رودهها و عفونت مجاری ادرار را درمان میکند. هر ۶ ساعت یک لیوان شربت این میوه را میل کند (یک پنجم لیوان شربت و بقیه آب مخلوط شود). کسانی که یبوست دارند یک و نیم کیلو از این میوه را در گوشهای به حال خود بگذارند سپس آب آن را گرفته با ۹۰ گرم شکر مخلوط نموده با حرارت ملایم پخته و هم زنید تا شربت سفتی تهیه شود این شربت برای کسانی که دچار یبوست هستند مفید میباشد شب و صبح یک قاشق مصرف شود. این میوه رقیق کننده خون است. کسانی که ناراحتی کلیوی دارند روزی ۴ لیوان از شربت آن را استفاده کنند. برای پاک نمودن معده و روده به مدت چند روز به صورت ناشتا این میوه را میل بفرمایید. خوردن این میوه برای تقویت قلب مفید میباشد. این میوه خونروی از سینه را قطع میکند. این میوه خونروی از رحم را بند میآورد. کسانی که فشار خون دارند از خوردن این میوه فراموش نکنند. کسانی که نقرس دارند روزی دو بار هر بار یک لیوان شربت این میوه یا ۱۰۰ گرم تمشک میل نمایند. شربت این میوه یک نوشیدنی خوب برای کسانی که سرخک یا آبله مرغان گرفتهاند میباشد. اگر جزو آن دسته افرادی هستید که از چربی خون رنج می برید بهتر است فریز کردن این میوه را حتما در دستور کارتان قرار دهید. تمشک سیاه نه تنها از بروز سرطان می تواند جلوگیری کند، بلکه با پیشگیری از بروز التهاب می تواند از بروز بیماریهای قلبی نیز پیشگیری نماید. بیماران کلیوی باید از سبزیها و میوههای کمپتاسیم مانند سیب، نارنگی، لیمو، گریپفروت، گیلاس، توتفرنگی، هلو، آناناس، هندوانه، تمشک و زغالاخته استفاده کنند. مصرف این میوه به واسطه دارا بودن مقادیر فراوان ویتامین ث در مادران شیرده مفید است.مادران شیرده در طول روز حتماً از ۲ نوع میوه حاوی ویتامین «ث» نظیر: تمشک، توت فرنگی، مرکبات، لیموترش، جعفری، بروکلی، فلفل دلمه و گوجه فرنگی و… استفاده کنند.
جهت درمان کک و مک با این میوه پوست صورت را ماساژ دهید. شربت این میوه باعث روشن شدن پوست خانمها میگردد. ۱۰ صبح و ۵ عصر میل شود. ماسک تمشک برطرف کننده منافذ باز پوست صورت میباشد. برای درمان جوشهای صورت و تحریکات پوست ۱۰۰ گرم برگ خشک این میوه را به مدت ۱۰ دقیقه جوشانده صاف نموده صورت را با آن بشویید. مالیدن عصاره این میوه جهت خشک کردن زخمها و جراحتها بهتر و جلوگیری از جریان چرک به کار میرود.
این میوه حاوی ماده ای است که اصطلاحا کتون تمشک نامیده می شود و در محصولات کاهش وزن و لاغری استفاده می شود. یک لیوان از این میوه معادل ۸ گرم فیبر دارد که در نوع خود جالب توجه است. در قبال این ۸ گرم فیبر شما در یک لیوان این میوه فقط ۶۴ کیلو کالری پیدا خواهید کرد. البته بخشی از این فیبر موجود در این میوه در نوعی پکتین محصول کربوهیدرات خالص شده حل می شود که به خودی خود کلسترول خون را پایین می آورد.
کسانی که به ناراحتی های کبد مبتلا هستند در خوردن آن افراط نکنند. ممکن است در بیماران مبتلا به صرع باعث تشنج شود.
دم کرده برگ تمشک برای خانمهایی که بچه سقط کردهاند و از بین بردن دردهای زایمانی بسیار مفید است (۵ گرم در ۱۵۰ سیسی آب جوش دم کرده) به مدت ۱۵ دقیقه. برای درمان پوستهای خشک از کوبیده برگ این درخت به صورت ضماد استفاده نمایید. غرغره محلول برگ آن جهت درمان آنژین و ورم لوزتین مفید است. ۳۰ تا ۵۰ گرم برگ درختچه آن را در یک لیتر آب جوش ریخته بگذارید دم بکشد سپس صاف نمایید و غرغره نمایید. کسانی که رماتیسم دارند از دم کرده برگ خشک این میوه بعد از ناهار و شام استفاده نمایند (۳۰ گرم در یک لیتر آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه دم کرده صاف نموده با عسل مخلوط شود بعد از هر غذا یک فنجان میل شود). کسانی که صفرا دارند از دم کرده برگ این میوه استفاده نمایند. کسانی که سوزش معده دارند (ترش میکنند) از دم کرده برگ این میوه بنوشند. ۳۰ تا ۵۰ گرم برگ خشک را در یک لیتر آب جوش ریخته به مدت ۲۰ دقیقه دم کرده صاف نموده با عسل مخلوط شود بعد از هر غذا یک فنجان میل شود. برای جلوگیری ازخونریزی بواسیر ضماد برگ آن و یا عصاره برگ آن که در سایه غلیظ شده باشد استفاده میگردد. جهت معالجه برونشیت ۳۰ تا ۵۰ گرم برگ درختچه این میوه را در یک لیتر آب جوش ریخته سپس دم کرده و صاف نمایید با عسل مخلوط صرف شود. جوشانده ریشه برگ این میوه برای تسکین سرفههای سخت و سیاه سرفه مفید است. ماساژ با دم کرده برگ و یا میوه آن برای سیاه کردن مو استفاده میشود. ضماد برگ آن برای التیام زخمها و ورمهای اطراف چشم مناسب است. جویدن برگ یا میوه آن برای زخمهای لثه و سستی لثه و بوی بددهان نافع است. برای خرد کردن سنگ کلیه میتوان از جوشانده پوست ریشه تمشک استفاده نمود.
چطور این میوه را فریز کنیم؟ قبل از همه یادتان باشد چون این میوه خیلی زود فاسد می شود موقع خرید آن سراغ تمشکهایی بروید که هنوز کاملا نرسیده اند. فریز کردن این میوه کار سختی نیست. فقط کافی است تمشکها را زیر شیر آب و البته با فشار کم آب بشویید. تمشکها را با دستمال کاغذی خشک کنید. مواظب باشید تا تمش ها حین این فعل و انفعالات له نشوند. بهتر است ابتدا اجازه دهید تمشکها داخل یک ظرف درون فریزر یخ بزنند سپس آنها را از ظرف به درون کیسه فریزر انتقال دهید و دوباره داخل فریزر بگذارید. اگر می خواهید این میوه تغییررنگ ندهد، می توانید ۲ تا ۳ قطره آبلیمو روی آنها بریزید و بعد داخل فریزر بگذارید. یادتان باشد برای باز شدن انجماد این میوه باید آن را از فریزر خارج کنید و اجازه بدهید در دمای محیط یخ آنها آب شود.
۱) جوشانده ۲۵ گرم از برگهای این میوه در یک لیتر آب برای درمان انسداد مجاری ادرار مفید است. ۲) این میوه سرشار از ویتامین های C وK است و دارای خواص خنک، نرم کننده و ضد اسکوربوت می باشد. ۳) این میوه خون را تصفیه می کند و برای کسانی که به روماتیسم مبتلا هستند، بسیار مفید است. ۴) این میوه یبوست مزاج را معالجه می کند. ۵) این میوه برای تسکین درد سودمند است، زیرا این میوه دارای اسید سالسیلیک می باشد. ۶) این میوه خون را قلیائی می کند و قند آن برای مبتلایان به مرض قند مفید است. ۷) شربت تمشک برای بیماران مبتلا به سرخک و مخملک تجویز شده است. ۸) تخم و دانه ای که در این میوه وجود دارد، اغلب با دندان نیز خرد نمی شود، ولی وقتی خورده شود در معالجه ی یبوست و خشکی مزاج به طور طبیعی بسیار مؤثر است و سبب می شود که یبوست به کلی رفع گردد. ۹) شربت آن، مخلوط با آب برای رفع تب تجویز شده است. ۱۰) خوردن این میوه برای مبتلایان به مرض قند( دیابت)، تبهای صفراوی، التهاب مجاری ادرار، گلو درد( آنژین ) مفید است. ۱۱) جوشانده ۲۰ تا ۵۰ گرم گل این میوه یا برگ آن در یک لیتر آب برای درمان ترشحات زنانگی، خونریزی در فواصل قاعدگی ، اخلاط خونی، وجود خون در ادرار، گریپ، گرفتگی صدا، آب آوردن نسوج و بیماری های پوستی اثر شفا بخش دارد. جوشانده را بعد از هر وعده ی غذا یک استکان می خورند. ۱۲) جوشانده گل یا برگ آن ( به روشی که گفته شد) در استعمال خارجی برای درمان زخم های دهان، ورم لثه، درد گلو و ورم لوزه ها بکار می رود و بیمار با غرغره کردن این جوشانده دهان را می شوید. ۱۳) جوشانده برگ آن اسهال و ورم روده را معالجه می کند، بدین منظور باید ۴۰ تا ۵۰ گرم برگ خشک این میوه را در یک لیتر آب سرد بخیسانید و به مدت ۱۰ دقیقه آن را جوشانده و سپس بگذارید ۱۰ دقیقه دم بکشد. پس از صاف کردن، روزی سه بار، هر بار یک فنجان آن را بین غذاهای اصلی بنوشید. ۱۴) جوشانده فوق برای تسکین درد معده از هر نوع که باشد مانند ترشی معده، نفخ و گاز شکم و تشنج معده مؤثر است. ۱۵) خوردن جوشانده برگ این میوه به مقدار ۳ تا ۴ فنجان در روز و بین غذاهای اصلی، بند آوردن ادرار را معالجه می کند وبهترین دارو بر ضد درد کیسه مثانه است. ۱۶) اگر ۴۰ تا ۵۰ گرم برگ خشک این میوه را در یک لیتر آب بریزید و آن را به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه جوشانده و پس از ۱۰ دقیقه دم کشیدن و صاف کردن آن، به مقدار ۳ فنجان در روز بین غذاهای اصلی بنوشید، دردهای نقرسی و بسیاری از انواع رماتیسم را آرام می کند. ۱۷) اگر ۱۰۰ گرم برگ خشک تمشک را به مدت ۱۰ دقیقه بجوشانید و پس از دم کشیدن و صاف کردن آن را به عنوان محلول شستشو برای شستن بیماری برفک، جوش های صورت و یا هر نوع تحریکات دیگر پوست به کار ببرید ، اثر شفابخش دارد. ۱۸) تمشک دارای خاصیت ضد عفونی کننده است. ۱۹) تمشک به علت دارا بودن ویتامین های C وK برای اوره و فشار خون مفید است. ۲۰) برای معالجه کک و مک، ابتدا صورت را خوب بشوئید و سپس ورقه نازکی از این میوه به مدت یک ساعت روی صورت بمالید. این کار را چند بار تکرار کنید تا کک و مک صورت از بین برود. ۲۱) برگ تازه تمشک را اگر بپزند و روی محل بیماری های پوستی قرار دهند، بیماری را التیام می دهد. ۲۲) گوشت پردانه این میوه، دارای خواص توت فرنگی است و ترشی خون را از بین می برد. ۲۳) این میوه،عرق آور است؛ لذا بهترین زهکش سوراخ های پوست است.
گونه تمشک در جنگلهای شمال کشور از گرگان ، آستارا و همچنین در آذربایجان و کردستان و بختیاری و لرستان و کرمان و خراسان و دامنه های جنوبی البرز انتشار دارد : و در الیکا واقع در شمال شرقی کندوان تا ۲۵۰۰ متری ارتفاع از سطح دریا دیده شده است انشعابات آن گرد آلود و بدون گوشه و ضلع با خارهای خرد و غده ای است و با جست های ریشه جوش تکثیر می شود. برگهایش غشائی و دارای کرکهای پراکنده است برگچه انتهایی آن تخم مرغی چهار گوش و با قاعده ای کم و بیش قلبی شکل است. گوشوارک های آن نیزه ای می باشد پا یک های گل آن خزی و با غده های فلسی است کاسه آن کرکدار و به میوه اتصال دارد.
گلهایش بیضی شکل و سفید و صاف و گرد آلود است. انواع تمشک که در شمال ایران به چشم می خورد دو نوع است : نوع اول تمشکهای دانه ریز که زود رس ترین تمشکها هستند و نوع دوم تمشکهای دانه درشت هستند و ۲ هفته پس از دانه ریز می رسند. منظور از دانه ریز یا درشت تک تک میوه های موجود در هر میوه مرکب است که در نوع اول ریز تر و در نوع دوم درشت تر است. از انواع تمشکهای خارجی معروفترین آنها عبارتند از : ۱- Theodor reimer از پر محصولترین تمشکها و برای باغ تمشک توصیه می شود. و در آمریکا بنام هیمالیا معروف است. ۲- Wilson زودرس ترین واریته تمشک است. ۳- Mammouth که میوه هایش حدود ۱۵ روز بعد از ویلسون می رسند. تمشکها به هوای آفتابی و گرم با کمی رطوبت نیاز دارند بادهایی با سرعت کم راتحمل می کنند ولی قادر به مقاومت در مقابل سرمای شدید به مدت زیاد نیستند. سرمای شدید (پائین تر از ۱۵ درجه زیر صفر) قادر است تمام شاخه هایش را تا سطح زمین بخشکاند ولی قسمتهای زیر زمینی آن (ساقه های زیرزمینی) سالم باقی مانده و در بهار بعد جوانه های تازه می دهند که از آنها شاخه های تازه روئیده و رشد می کنند. این شاخه ها در همان سال میوه نمی دهند و تنها در سال بعد به میوه می نشینند. بنابراین بعد از هر بار یخ زدگی گیاه باید انتظار یک سال بی میوه ماندن را داشت. تمشک در مناطق گرم و خشک در اثر گرمای شدید بخصوص کمبود رطوبت بشدت صدمه می بیند در مناطق پر باران آنرا در زمینهای نسبتاً بلند و مرتفع یا در زمینهای شیب دار می کارند در زمینهای پست و پرباران شرط موفقیت ایجاد یک زهکشی صحیح و برنامه ریزی شده است تا آب نتواند در آن جمع شود. آبیاری – بوته های تمشک به خشکی خاک حساس اند. خاک آنها باید دائماً مرطوب باشد ولی خیس بودنش را هم نمی توانند تحمل کنند زیرا خاکهای خیس و لجن زار در مدت نسبتاً زیاد باعث خفه شدن ریشه هایش گشته و گیاه را از بین می برد. کمبود رطوبت خاک می تواند محصول تمشک را تا نصف حتی تا یک سوم تقلیل دهد. در مناطق کم باران یا خشک آبیاری از ضروریات است در مناطق نسبتاً خشک بوته های تمشک را معمولاً حدود ۸ بار در سال آبیاری می کنند تاگیاه بتواند محصول زیاد تولید کند دفعات آبیاری به روش زیر تنظیم می شود. ۱- پیش از به گل نشستن یک نوبت. ۲- هنگام تشکیل میوه دو نوبت. ۳- زمان رسیدن میوه یک نوبت. ۴- پس از برداشت میوه تا اواسط پائیز سه نوبت ۵- آبیاری زمستان یک نوبت میزان آب مصرفی در هر آبیاری حدود ۵۰۰ متر مکعب در هر هکتار حساب می شود. کمبود آبیاری باعث می شود که ۱- میوه ها کوچک و کم آب و در نتیجه کمتر خوشمزه شوند. ۲- شاخه هایی که در سال آینده باید میوه دهنده قدرت جوانه زدنشان تصعیف کشته و در سال آینده کمتر محصول می دهد. ۳- برگها پیش از موعد زرد شده و بریزند.
تمشک میوه ای بسیار مفید است که مصرف آن در بارداری موجب پسر دار شدن و حفظ سلامت جنین میشود. تمشک سرشار از مقادیر زیاد فولات (نوعی از ویتامین B) است که رشد سلول ها را تسریع می بخشد و سلامتی جنین را بالا می برد. در طی حاملگی مقادیر کافی آن از صدمات مادرزادی مغز کودک و ستون فقرات او جلوگیری می کند. خوردن تمشک می تواند با افزایش سطح ویتامین C، منیزیم و اسید فولیک در بدن باعث افزایش باروری زنان و مردان گردد. همچنین آنتی اکسیدان های تمشک باعث حفظ سلامت اسپرم، بالارفتن موفقیت بارداری و کاهش ریسک سقط جنین می گردد.
منبع : jesarat
علت و علائم و درمان التهاب معده و روده در کودکان و بزرگسالان در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
همانطور که میدانید گاستریت را به طور خلاصه میتوان التهاب دیواره داخلی معده معرفی کرد . افراد بسیاری ممکن است فکر کنند که به یک سوء هاضمه مبتلا هستند، در شرایطی که مشکل اصلی آنها گاستریت است.اگر با احساس سوزش و خارش در معده خود مواجه هستید ممکن است به گاستریت مبتلا باشید. تنها روش برای تشخیص این شرایط انجام آندوسکوپی است.
ورم معده یکی از شایعترین بیماریهای گوارشی است از این بیماری تعاریف و برداشت های مختلفی در دنیای پزشکی می شود ، از این رو مهم و قابل بررسی است. منظور مردم عادی از ورم معده، احساس سنگینی، تورم و نفخ در ناحیه بالای شکم است، اما از دید پزشکان، وجود قرمزی یا زخمهای سطحی در جدار معده به وسیله آندوسکوپی نشانه این بیماری است. البته این تشخیص نیز چندان دقیق نیست بلکه نمونهبرداری کوچکی از بافت یا جدار معده، بررسی آن زیر میکروسکوپ و مشاهده سلولهای التهابی در دیواره معده دقیقترین روش تشخیص ورم معده است. «گاستریت یا ورم معده به حالتی گفته میشود که در آن معده دچار التهاب یا عفونت خفیف در لایه مخاطی میشود. بسیاری از اوقات، التهاب و ورم، علامتی ندارد اما بعضی مواقع با احساس بزرگی شکم و سنگینی همراه است.
التهاب معده زمانی بوجود می آید که که لایه حفاظتی موکوس معده ضعیف میشود. زمانی که این اتفاق میافتد، شیرههای گوارشی در معده به دیوارههای معده آسیب رسانده و آن را ملتهب میکنند. مانند تقریبا همه بیماریها و وضعیتهای دیگر، افراد خاصی در معرض خطر بیشتر ابتلا به این وضعیت قرار دارند. چندین وضعیت و فاکتورهای مربوط به سبک زندگی وجود دارند که میتوانند شانس التهاب دیواره معده را افزایش دهند.
عوامل خطر التهاب معده کم نیستند و می توانیم به : عفونتهای باکتریال، خصوصا عفونت هلیکوباکتر پیلوری عفونتهای ویروسی، قارچی یا انگلی سیگار کافئین مصرف بیش از اندازه الکل استرس استفاده روتین از داروهایی مانند استروئیدهای تجویزی، داروهای شیمیدرمانی، مکملهای پتاسیم و آهن افزایش سن خوردن مواد خورنده یا اشیاء خارجی ابتلا به اختلالات اتوایمیون مانند بیماری هاشیموتو و دیابت نوع ۱ کمبود ویتامین B12 بیماری ایدز بیماری کرون سابقه استفراغهای مزمن. دیگر عفونتهایی که میتوانند خطر التهاب معده را افزایش دهند، عبارتاند از سل و سیفلیس اشاره کنیم
هرچند التهاب معده میتواند بدون علامت باشد، چندین علامت وجود دارد که میتواند این وضعیت را مشخص کنند. درد شکمی علامتی است که اغلب در بیماران مبتلا به التهاب معده به کرات احساس میشود. این درد اغلب در قسمت فوقانی و مرکزی شکم یا ناحیه فوقانی چپ معده وجود دارد که به پشت انتشار پیدا میکند. دیگر علایم شایع عبارتند از نفخ و تهوع. در بعضی موارد که بیمار دچار استفراغ هم هست، ظاهر آن میتواند شفاف، زرد یا سبز باشد. استفراغ بیمار ممکن است حاوی خون هم باشد. استفراغ خونی علامتی است از شدت بیشتر التهاب معده. دیگر علایم التهاب معده شدید عبارتند از تنگی نفس، درد قفسه سینه، درد شدید معده و حرکات بدبوی رودهای. اگر شما دچار هر یک از علایم زیر شدید، باید هرچه سریعتر به اورژانس مراجعه کنید: استفراغ خونی استفراغ زیاد از حد با محتویات زرد یا سبزرنگ دفع مدفوع سیاه یا خونی درد شکم همراه با تب غش کردن یا داشتن احساس حالت غش افزایش تعداد ضربان قلب عرق کردن بیش از حد کوتاهی تنفس.
خونریزی و زخمهای معده میتوانند در بیمارانی رخ دهند که تحت درمان قرار نگرفتهاند. التهاب معده مزمن گاهی خطر ابتلا به سرطان معده را در یک فرد بیشتر میکند.
التهاب معده میتواند با استفاده از روشهای زیر تشخیص داده شود: بررسی سابقه پزشکی و علایم بیمار .معاینه فیزیکی . ارزیابی وجود عفونت هلیکوباکتر پیلوری از طریق خون، تنفس یا مدفوع .آندوسکوپی .الکتروکاردیوگرام. در بعضی موارد، التهاب معده با سری عکسهای X-ray از مری، معده و روده باریک تشخیص داده میشود. این تصاویر را گاهی سریهای دستگاه گوارش فوقانی یا بلع باریوم مینامند. باریوم مایعی سفید و متالیک است که بلعیده میشود تا ناهنجاریها را قابل رویت کند. تستهای آزمایشگاهی که بهوسیله پزشکان درخواست میشوند، عبارتند از تستهای خونی و ادراری، ارزیابی عملکرد کلیهها و کبد، ارزیابی کمخونی، ارزیابی عملکرد کیسه صفرا و پانکراس، تستهای بارداری و مدفوع.
درمان التهاب معده درمان این وضعیت به عوامل زیادی بستگی دارد، مانند علت ایجاد کننده آن و اینکه ماهیت مزمن دارد یا حاد. گزینههای درمانی عبارتند از: توقف مصرف هرگونه دارو یا اصلاح فاکتورهای سبک زندگی فرد که با التهاب معده در ارتباط هستند درمان عفونت هلیکوباکترپیلوری با داروهای آنتیبیوتیکی مانند کلاریترومایسین و مترونیدازول که اغلب برای یک دوره ۱۰ تا ۱۴ روزه تجویز میشوند. استفاده از مهارکنندههای پمپ پروتون مانند امپرازول و لانزوپرازول، برای بلوک تولید اسید و کمک به بهبود استفاده از بلوک کنندههای هیستامینی مانند رانیتیدین و فاموتیدین به منظور کاهش تولید اسید استفاده از آنتیاسیدها برای خنثی کردن اسید درون معده استفاده از عوامل محافظتی مانند سوکرالفات یا میزوپروستول برای پوشاندن و محافظت از لایه معده استفاده از داروهای ضدتهوع. تغییرات سبک زندگی برای درمان گاستریت عبارتند از خوردن وعدههای غذایی کوچکتر، اجتناب از مواد غذایی تند، سرخ کردنی، اسیدی یا چرب، اجتناب از مصرف الکل، مدیریت استرس و تغییر رژیمهای دارویی درد، همانطور که مناسب است.
شایعترین علت ایجاد ورم یا التهاب معده باکتری هلیکوباکترپیلوری است، علائم التهاب حاد به صورت درد در سر شکم همراه با استفراغ و تهوع است و در اغلب افرادی که این عارضه ایجاد میشود این علائم کاملا گذراست. البته در برخی افراد این باکتری از بین نمیرود و به صورت عفونت مزمن در معده خود را نشان میدهد که ممکن است تظاهر آن ۲۰ سال پس از شروع عفونت حاد اتفاق بیفتد. متاسفانه این عفونت مزمن بدون علامت است، اما با آندوسکوپی و نمونهبرداری وجود این باکتری به همراه التهاب مزمن معده ثابت میشود. برای بسیاری از بیماران مبتلا به التهاب مزمن معده اتفاق خاصی رخ نمیدهد، اما در برخی افراد عوارض بعدی خود را نشان میدهد که علامتدارترین این عارضه ایجاد زخم در اثنیعشر یا معده است و افرادی که مبتلا به زخم اثنیعشر میشوند افزایش ترشح اسید معده و افرادی که زخم معده میگیرند کاهش ترشح اسیدمعده دارند. این التهاب مزمن به مرور میتواند موجب از بین رفتن لایه داخلی معده و تغییر ماهیت بافت معده و در نهایت ابتلا به سرطان معده شود. عوامل ژنتیکی نیز بسیار تأثیرگذارند. درمان نوع مزمن ورم معده بستگی به بیماریای دارد که باکتری هلیکوباکترپیلوری ایجاد کرده است ولی در اغلب بیماران مبتلا به نوع مزمن ورم معده بدون درد نیاز به درمان وجود ندارد. زخم معده یا اثنیعشری که هلیکوباکترپیلوری ایجاد کرده، معمولا طی ۲ هفته و به کمک آنتیبیوتیک درمان میشود. مصرف برخی داروها بویژه داروهای ضدالتهاب ضداستروئیدی موجب التهاب مزمن معده میشود که مهمترین راه درمان آن قطع داروی اولیه تحت نظر پزشک است.
افرادی که استرس و مشغولیت ذهنی زیادی دارند ناخودآگاه همراه غذا، هوا میبلعند، در نتیجه هوا داخل معده میرود و تورم ایجاد میکند. البته به این بیماری از نظر علمی، ورم معده اطلاق نمیشود چون هنگام آندوسکوپی مورد خاصی دیده نمیشود. همچنین افرادی که غذا را قبل از هضم، خوب نمیجوند ممکن است دچار این عارضه شوند، چون به منظور هضم کافی ذرات غذایی و زیاد باقی نماندن آن در معده لازم است اندازه غذا پیش از بلع به کمتر از یک میلیمتر برسد. علاوه بر این افرادی که تند غذا میخورند یا در حال انجام کاری تغذیه میکنند، مقدار زیادی هوا میبلعند بنابراین امکان دارد به ورم معده دچار شوند. نوشابههای گازدار و مواد غذایی مانند میوه و سبزی، که در معده ایجاد گاز میکنند، میتواند عامل ورم معده باشد. البته نفخ ناشی از میوه و سبزی، بیماری محسوب نمیشود؛ چون گاز تولید شده از آنها عضلات معده و روده را تقویت میکند و احساس سنگینی شکم فرد با مصرف آنها به مرور برطرف میشود.
مصرف ۳ وعده غذای روزانه در ساعات نامنظم و نامعین موجب بروز بیماریهای دستگاه گوارشی مانند ورم معده، سوءهاضمه و برگشت اسید معده میشود. صرف ۳ وعده اصلی غذایی بسیار ضروری است و حذف هر یک از این وعدهها به سلامت انسان لطمه وارد میکند. چنانچه ۳ وعده اصلی غذایی مصرف شود ولی در ساعات معین و منظم نباشد باز هم اختلالاتی در سلامت انسان ایجاد میکند. هر نوع بینظمی در صرف غذا موجب ناراحتی گوارشی میشود و ممکن است موجب سوءتغذیه و بروز بیماریهای دستگاه گوارشی مانند ورم معده، سوءهاضمه و برگشت اسید معده شود.
درمان ورم معده بسته به عامل ایجادکننده آن متفاوت است، اگر عفونت باعث ایجاد ورم معده باشد، درمان عفونت به بیماران توصیه میشود. در صورتی که مصرف الکل و سیگار باعث ابتلا به ورم معده شده است، بیماران باید از ادامه مصرف آن خودداری کنند. همچنین اشخاصی که به علت مصرف مکرر مسکن دچار ورم معده شدهاند یا نباید این گونه داروها را استفاده کنند یا در صورت الزام، مصرف آنها را تا حد امکان به حداقل برسانند و همزمان، داروهای معده بخورند.
چه غذاهایی میتوانند باعث ایجاد التهاب معده شوند؟ محیط معده اسیدی و با pH بین ۳ تا ۵ است. این محیط اسیدی به میکروبها اجازه رشد و فعالیت نمیدهد. حال اگر غذایی، ماهیت اسیدی داشته باشد، میزان اسیدیته معده را بالاتر میبرد. اسید زیاد روی دیواره معده اثر میگذارد و باعث ایجاد التهاب معده میشود. مهمترین موادی که اسیدیته معده را افزایش میدهند ادویهها، ترشیها، نوشابههای گازدار، انواع شکلات، قهوه و… هستند. مصرف گوشت فراوان، غذاهای چرب، انواع غذاهای شور و دودی، مصرف مواد غذایی که در آنها سلنیوم یا ویتامینهای کمی وجود دارد، خوردن غذاهای مانده و بیرون از یخچال نگهداری شده که امکان آلودگی آنها افزایش مییابد نیز باعث ایجاد التهاب معده میشود. مصرف الکل و استعمال دخانیات چه نقشی در ایجاد التهاب معده دارند؟ مصرف الکل میتواند باعث ایجاد گاستریتهای الکلی یا تورم الکلی شود. این نوع گاستریتها حتی باعث بروز خونریزی یا زخمهای گوارشی میشود. استعمال دخانیات نیز تاثیر بسزایی در ایجاد التهاب معده دارد. بد نیست بدانید دیواره معده ضمن اینکه بسیار مستحکم است، بیکربنات نیز ترشح میکند. بیکربنات اثر اسید روی دیواره معده را خنثی میکند اما کشیدن سیگار ترشح بیکربنات را از دیواره معده کاهش میدهد. در نتیجه اسیدمعده به دیوارهها آسیب وارد میکند و باعث ایجاد التهاب یا زخم میشود. از طرفی درمان افرادی که همچنان به سیگار کشیدن خود ادامه میدهند، سختتر است و عود مشکلات معده نیز در آنها بیشتر دیده میشود. خوردن غذاهای کپکزده یا میوههای خراب که مردم کپک یا خرابی آن را جدا و بقیه آن را مصرف میکنند، چطور؟ قطعا خوردن این غذاها هم مضر است بهخصوص اینکه برخی کپکها سم آفلاتوکسین در ماده غذایی تولید میکنند و خوردن آنها باعث ابتلا به سرطان بهخصوص سرطان کبد میشود و بسیار خطرناک است. بهترین غذاهایی که خوردن آنها را به این بیماران توصیه میکنید، کدامها هستند؟ به جز غذاهایی که خوردن آنها باعث تشدید مشکل میشود و تحریککننده است، مصرف سایر موادغذایی برای بیماران آزاد است و رژیم غذایی خاصی حتی برای افرادی که به زخممعده مبتلا شدهاند، وجود ندارد. ۲۰ سال قبل به بیماران گفته میشد فقط کباب یا شیر بخورند ولی امروزه ثابت شده است مصرف کلسیم یا پروتئین زیاد نهتنها مفید نیست بلکه حتی میتواند مشکلساز هم باشد. بیماران میتوانند غذاهای نفاخ هم استفاده کنند؟ اگر تحرک نداشته باشند، نه. لازمه خوردن غذاهایی که گاز تولید میکنند، تحرک و فعالیت بدنی است. هر چند حبوبات سرشار از پروتئینهای گیاهی هستند و مصرف آنها بیشتر از منابع غذایی پروتئینهای حیوانی توصیه میشود اما اگر فرد تحرک نداشته باشد، روی هم انباشته و باعث ایجاد نفخ و دلدرد میشود. گذشتگان ما عمدتا از این مواد استفاده میکردند و فعالیت و تحرک بالایی داشتند، بنابراین هیچ مشکلی برایشان ایجاد نمیشد.
آیا بیماران مبتلا به التهاب معده حتما باید دارو مصرف کنند؟ به شدت و علت ایجادکننده التهابشان بستگی دارد؛ مثلا التهابهایی که بهدلیل آلودگی به باکتری هلیکوباکترپیلوری ایجاد شده باشند، حتما باید با مصرف آنتیبیوتیک درمان و ریشهکن شوند. بیماران باید درمان گاستریت را جدی بگیرند زیرا درمان نادرست آن میتواند بعد از ۱۵-۱۰ سال زمینهساز بروز سرطان معده باشد.
چاقی تا چه حد در ایجاد التهاب معده موثر است؟ متاسفانه طبق آمار امروز حدود ۵۰ تا ۶۰ درصد نوجوان و جوانان در شهرهای بزرگ دچار افزایش وزن و چاقی هستند که بهدلیل نداشتن تحرک، زندگی ماشینی و نشستنهای طولانی ایجاد شده است بنابراین همانطور که در طولانیمدت ستون فقرات، چشم و سایر ارگانهای بدن تحتتاثیر قرار میگیرند، دستگاه گوارش نیز دچار عوارض مهمی همچون یبوست و التهاب معده خواهد شد. از طرفی این افراد به موقع و سر ساعت غذا نمیخورند و دستگاه گوارششان را دچار بینظمی میکنند بنابراین کاهش وزن، انجام فعالیت بدنی و رژیم غذایی مناسب با حداقل قند و چربی، بهترین اقدامها برای پیشگیری و درمان التهاب معده است.
کی دکتر برویم؟ علائم شایع التهاب معده عبارتند از احساس درد یا سوختن در ناحیه بالای شکم، تهوع، استفراغ و احساس پری بعد از خوردن غذا. در موارد زیر، التهاب معده نیاز به مراجعه به پزشک و مداخله طبی دارد: اگر مشکلتان با اصلاح رژیم غذایی رفع نشد. اگر مشکلتان بیش از یک هفته طول کشید. اگر بعد از مصرف دارو (بهخصوص آسپرین و مسکنها) دچار دل درد میشوید. اگر خون بالا میآورید یا در مدفوعتان خون دیده میشود یا رنگ مدفوعتان سیاه شده است.
منبع : jesarat
علت و علائم و درمان التهاب لگن در مردان و زنان چیست در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
همانطور که میدانید بیماری التهابی لگن (PID) عفونتی است که بر ۴% تا ۱۲% از زنان جوان اثر میگذارد، و یکی از شایعترین علل موربیدیتی در این گروه سنی است. مداخله اصلی برای PID حاد استفاده از آنتیبیوتیکهای با طیف وسیع است که شامل کلامیدیا تراکوماتیس (Chlamydia trachomatis)، نایسریا گونوروآ (eisseria gonorrhoeae) و باکتریهای بیهوازی است، که به صورت داخل وریدی، عضلانی، یا خوراکی تجویز میشوند.
بیماری التهابی لگن یکی از علل شایع ناباروری در خانمها است. چون این بیماری علائم غیر اختصاصی دارد، بسیاری از خانمها به آن اهمیت نمی دهند و وقتی متوجه وجود این بیماری در خود می شوند که بعلت نازائی به پزشک مراجعه می کنند. هدف از توضیح این بیماری مهم از این بابت است که زوجهای زیادی بعلت ناباروری به بنده مراجعه می کنند که پس از بررسی مشخص می شود که علت ناباروری بیماری التهاب لگن است که اگر زود درمان شود، خانم هیچوقت دچار ناباروری نمیشد. اطلاع از این بیماری حتی مابین طبقه تحصیل کرده خیلی اندک است. امیدوارم این نوشتار هر چند اندک، سبب افزایش آگاهی خانمهای محترم و اقدام به موقع برای درمان باشد. متاسفانه در جامعه ما عواقب ناباروری برای خانمها زیاد است و از سرزنش اطرافیان، توهین و تحقیر شروع شده و به طلاق می انجامد
بیماری التهابی لگن یا اختلال التهابی لگن (PID) عفونت قسمت بالای سیستم تولید مثل زن یعنی رحم، لولههای فالوپ، و تخمدان، و در داخل لگن خانم است. اغلب ممکن است هیچ علامتی وجود نداشته. علائم و نشانهها، هنگامی که در حال حاضر ممکن است شامل درد در ناحیه شکم، ترشحات واژن، تب، سوزش ادرار، درد با جنس، یا قاعدگی نامنظم. در صورت عدم درمان میتواند PID عوارض دراز مدت از جمله ناباروری، بارداری خارج از رحم، درد مزمن لگن و سرطان های خاصشود. این بیماری از طریق باکتری است که از واژن و گردن رحم منتشر شود. عفونتهای میکرب سوزاک یا کلامیدیا تراکوماتیس در حال حاضر در ۷۵ تا ۹۰ درصد از موارد میباشد. اغلب باکتریهای مختلف متعدد درگیر هستند. بدون درمان حدود ۱۰ درصد از کسانی که با عفونت کلامیدیایی و ۴۰ درصد از کسانی که با یک عفونت سوزاک خواهد PID توسعه. عوامل خطر شبیه به کسانی که بیماریهای مقاربتی به طور کلی است و شامل تعداد زیادی از شرکای جنسی و استفاده از مواد مخدر. دوش واژینال واژن نیز ممکن است خطر را افزایش دهد. تشخیص معمولاً بر روی علائم و نشانه تظاهر است. توصیه میشود که این بیماری در تمام زنان در سن باروری که درد ناحیه تحتانی شکم در نظر گرفته. یک تشخیص قطعی PID است با پیدا کردن چرک مربوط به لولههای فالوپ در حین عمل جراحی ساخته شده است. سونوگرافی نیز ممکن است در تشخیص مفید باشد. تلاش برای جلوگیری از این بیماری شامل نداشتن رابطه جنسی یا داشتن چند شریک جنسی و استفاده از کاندوم. غربالگری زنان در معرض خطر عفونت کلامیدیایی به دنبال درمان کاهش مییابد خطر ابتلا به PID. اگر تشخیص مشکوک است، درمان معمولاً توصیه میشود. درمان شریک جنسی یک زن نیز باید رخ دهد. در افرادی که علائم خفیف یا متوسط تنها یک تزریق از سفتریاکسون آنتی بیوتیک همراه با دو هفته داکسی سایکلین و احتمالاً مترونیدازول از طریق دهان توصیه میشود. برای کسانی که پس از سه روز یا کسانی که بهبود نمیبخشد بیماری شدید آنتی بیوتیک داخل وریدی استفاده شود. در سطح جهانی حدود ۱۰۶ میلیون مورد از کلامیدیا و ۱۰۶ میلیون مورد سوزاک در سال ۲۰۰۸. رخ داده است تعداد موارد PID با این حال، مشخص نیست. تخمین زده میشود را تحت تأثیر قرار حدود ۱٫۵ درصد از زنان جوان سالانه. در ایالات متحده PID برآورد شده است حدود یک میلیون نفر را تحت تأثیر قرار سالانه. یک نوع از دستگاه درون رحمی (IUD) نیز معروف به عنوان سپر Dalkon به افزایش نرخ PID در ۱۹۷۰s شد. آی یو دی در حال حاضر با این مشکل پس از ماه اول در ارتباط است.
در تعریف این بیماری می توانیم بگوییم که بیماری التهابی لگن عبارت است از عفونت رحم، لوله های رحمی و سایر اعضاء تولید مثل که سبب درد مزمن در قسمت تحتانی شکم می شود. آن یکی از عوارض جدی تعدادی از بیماریهای آمیزشی مثل عفونت با کلامیدیا و سوزاک است. بیماری التهابی لگن می تواند به لوله های رحمی آسیب برساند. بیماری التهابی لگن دارای ۴ عارضه مهم است: ناباروری، حاملگی خارج از رحم، تشکیل آبسه در داخل لگن و درد مزمن لگنی.
بیماری التهابی لگن موقعی اتفاق می افتد که باکتریها از راه واژن بطرف بالا رفته از دهانه رحم وارد رحم و از آنجا وارد لوله های رحمی و داخل لگن می شوند. میکروبهای بسیار زیادی می توانند سبب بیماری التهابی لگن شوند، ولی کلامیدیا و سوزاک دو تا از مهمترین عوامل هستند. هر دو این عفونتها جزو بیماریهای آمیزشی طبقه بندی شده اند. اگر یک خانمی یک حمله حاد بیماری التهابی لگن داشته باشد، احتمال اینکه مجددا مبتلا به حمله حاد شود، بیشتر است، چون حمله حاد قبلی سبب آسیب به اعضاء داخل لگن می شود. خانمهائیکه در سن تولید مثل هستند، بیشتر به این عفونت گرفتار می شوند و احتمال ابتلا خانمهای زیر ۲۵ سال بیشتر از خانمهای بالای ۲۵ سال می باشد. علت آن این است که گردن رحم در خانمهای جوان هنوز به اندازه کافی دچار بلوغ نشده است و میکروب از طریق گردن رحم راحت تر وارد داخل رحم می شود. با افزایش تعداد شرکای جنسی، شانس ابتلا به بیماری التهابی لگن بیشتر می شود. اگر همسر یک خانمی دارای شرکای جنسی متعدد باشد، شانس ابتلا وی بیشتر می شود. خانمهایی که از دوش واژینال استفاده می کنند، احتمال ابتلا آنها بیشتر از خانمهائی است که از دوش واژینال استفاده نمی کنند. دوش واژینال سبب می شود که نوع میکروبهای واژن به نوع خطرناکتر تغییر یابند و علاوه از آن، دوش سبب می شود که باکتریها بطرف بالا به داخل رحم رانده شوند. احتمال خطر بیماری التهابی لگن در خانمهایی که از IUD استفاده می کنند، مختصری بیشتر از سایر خانمها است. بهتر است قبل از گذاشتن IUD خانم از نظر وجود احتمالی عفونت بررسی و درمان شود.
علائم و نشانه های بیماری التهابی لگن کدامها هستند؟ علائم بیماری التهابی لگن از خفیف تا شدید متغیر می باشند. وقتی عامل عفونت، باکتری کلامیدیا می باشد، علی رغم آسیب شدید به دستگاه تولید مثل، علائم خیلی خفیف خواهند بود، همین خانمها هستند که در دراز مدت ممکن است دچار ناباروری شوند. کلامیدیا همچنین می تواند سبب عفونت لوله های رحمی شود، بدون اینکه حتی علامتی ایجاد کند. شایعترین علامت در یک خانم مبتلا به بیماری التهابی لگن، درد در قسمت تحتانی شکم است. سایر علائم احتمالی عبارتند از: تب، ترشح چرکی بد بو از واژن، مقاربت دردناک، سوزش و درد هنگام ادرار کردن، خونریزی نامنظم ماهیانه، و بندرت درد در قسمت راست فوقانی شکم.
درمان سریع و مناسب بیماری التهابی لگن می تواند از عوارض بیماری التهابی لگن جلوگیری کند. عارضه اصلی، آسیب دائمی به دستگاه تولید مثل خانمها می باشد. باکتریهای عامل عفونت می توانند به آهستگی به لوله های رحمی حمله کرده و در دراز مدت سبب آسیب به آنها و بسته شدن لوله های رحمی شوند. بدین ترتیب دیگر تخمکهائی که از تخمدانها آزاد می شوند، نخواهند توانست خود را به داخل رحم برسانند و در نتیجه خانم نابارور می شود. تا ۱۵-۱۰ درصد خانمهای مبتلا به بیماری التهابی لگن، نابارور می شوند و با هر حمله جدید، خطر ناباروری افزایش می یاشد. گاها لوله های رحمی بصورت نسبی مسدود می شوند و تخمک در داخل لوله رحم بارور می شود که به آن حاملگی خارج رحمی می گویند. با رشد جنین اندازه آن افزایش پیدا کرده و به مرحله ای می رسد که سبب پارگی لوله رحمی، خونریزی شدید داخلی و حتی مرگ می گردد. بنابراین عدم تشخیص به موقع حاملگی خارج رحمی می تواند عوارض با لقوه خطرناک داشته باشد. عفونت لوله های رحمی و بافتهای داخل لگن سبب درد مزمن لگنی می شوند.
تشخیص بیماری التهابی لگن مشکل است، چون علائم خفیف و جزئی هستند. بسیاری از حملات بیماری التهابی لگن تشخیص داده نمی شوند، چون یا علائم آنقدر اندک هستند که فرد به آنها اهمیت نمی دهد و یا پزشک این علائم را به سایر بیماریها ربط می دهد. چون بیماری التهابی لگن دارای تست تشخیصی اختصاصی نمی باشد، بنابراین تشخیص بر اساس علائم بالینی خواهد بود. اگر خانم دارای درد در قسمت تحتانی شکم باشد، باید از نظر سایر علائم بیماری التهابی لگن نیز بررسی شود. اگر یافته ها دال بر وجود بیماری التهابی لگن باشند، درمان الزامی است. اگر خانمی دارای ترشح چرکی باشد، می توان از نمونه ترشح، بررسی آزمایشگاهی جهت تعیین نوع میکروب بعمل آورد. سونوگرافی از لگن در تشخیص بیماری التهابی لگن خیلی کمک کننده است. با سونوگرافی می توان بزرگ شدن لوله های رحمی و آبسه داخل لگن را دید.
اساس درمان تجویز آنتی بیوتیک مناسب است. بیاد داشته باشید که درمان، آسیبهای ایجاد شده را از بین نمی برد، بلکه از ایجاد آسیب بیشتر جلوگیری می کند. اگر خانمی دارای درد لگن یا سایر علائم بیماری التهابی لگن می باشد، بلافاصله باید به پزشک مراجعه کند. درمان فوری با آنتی بیوتیک از آسیب شدید به دستگاه تولید مثل جلوگیری می کند. هر قدر خانمی دیرتر نسبت به درمان خود اقدام نماید، شانس ناباروری یا حاملگی خارج از رحم در وی بیشتر می شود. علت آن آسیب به لوله های رحمی است. چون تشخیص عامل میکروبی ایجاد کننده بیماری التهابی لگن مشکل است و اغلب بیش از دو نوع میکروب سبب بیماری التهابی لگن می شوند، بنابراین شروع درمان حداقل با دو نوع آنتی بیوتیک خواهد بود. این آنتی بیوتیکها باید طوری انتخاب شوند که طیف وسیعی از میکروبهای مهم را پوشش دهند. بسته به شرایط بیمار، تجویز دارو خوراکی و یا وریدی خواهد بود. معمولا علائم قبل از درمان کامل، بهبود می یابند، و بیمار باید طول درمان خود را تکمیل نماید. این کمک می کند که بیماری دوباره عود نکند. علاوه از آن باید شریک جنسی خانم مبتلا به بیماری التهابی لگن نیز بررسی و بصورت مناسب درمان شود، این حتی درصورتی است که شریک جنسی وی علامت نداشته باشد. در موارد زیر بیمار باید در بیمارستان بستری و درمان شود: – بشدت بد حال باشد – دارای تب، تهوع و استفراغ باشد – حامله باشد – نیاز به آنتی بیوتیک وریدی داشته باشد – دارای آبسه لوله های رحمی یا لگنی باشد – به درمان خوراکی پاسخ نداده باشد.
– این بیماری با انواع مختلفی از باکتریها ایجاد میشود اما شایعترین آنها میکروبهایی هستند که عفونتهای سوزاک یا قارچ کلامیدیا را ایجاد میکنند که هر دو، از گروه بیماریهای مقاربتی هستند. – بیماری التهاب لگن میتواند توسط لوازم جراحی آلوده نیز ایجاد شود.
– سن کم (زیر ۲۵ سال). دهانه رحم زنان جوان، تکامل نیافته و در نتیجه انتقال عفونتها از راه جنسی و بیماری التهابی لگنی افزایش مییابد. – وضعیت اجتماعی – اقتصادی پایین – اعتیاد – بهداشت سطح پایین – قاعدگی – مصرف سیگار – دارا بودن وسیله داخل رحمی مثل IUD . اگر قبل از استفاده از IUD، از نظر بیماری جنسی بررسی شوید و در صورت ابتلا به بیماری درمان شوید، این خطر کم میشود.
* موثرترین روش، پیشگیری از ابتلا به بیماریهای مقاربتی است. * زنانی که در معرض خطر بالای ابتلا به بیماری التهاب لگن قرار دارند، باید معاینات منظم داشته باشند و در عین حال اطمینان از آزمایش همسر بیمار و درمان بیماری مقاربتی بسیار مهم است. این کار به پیشگیری از وقوع مکرر بیماری التهاب لگن و بیماریهای مقاربتی کمک خواهد کرد. * هر علامت تناسلی از قبیل زخم غیرطبیعی، ترشح بودار، سوزش ادرار و لکه بینی بین دورههای قاعدگی میتواند به معنای یک عفونت منتقله از راه جنسی باشد. اگر شخصی هر یک از این علائم را داشته باشد، بایستی از تماس جنسی خودداری کرده و سریعاً به پزشک مراجعه کند. * همسر شخص نیز بایستی معاینه شود و در صورت وجود بیماری تحت درمان قرار گیرد.
بیمار باید تا فروکش کردن التهاب حاد، از خوردن هر گونه غذا یا آشامیدنی خودداری کند تا لوله گوارشی بتواند استراحت کند. مایعات و مواد مغذی از طریق وریدی برای شما تجویز میشود. هنگامی که دستگاه گوارشی تحمل خوراکی را پیدا کرد، میتوانید تغذیه دهانی را از سر بگیرید.
– مصرف مایعات کافی – استراحت کردن در موقعیت خاصی که semi fowler نامیده میشود که در آن لگن پایین تر از سطح بدن قرار میگیرد و علت استراحت، محدود کردن عفونت به لگن و تسکین درد میباشد. – IUD باید خارج گردد. – بیمار باید تا بهبودی کامل، از تماس جنسی خودداری نماید. – همسر از ۶۰ روز قبل باید بررسی شده و عفونت گنوکوک و کلامیدیا درمان شوند.
التهاب لگن، بیماری عفونی اعضای فوقانی اعضای تناسلی شامل: رحم، لوله های فالوپ، تخمدان و سایر ساختارهای تناسلی میباشد. هنگامی که باکتریها از گردن رحم عبور میکنند و وارد رحم و تخمدان میشوند این بیماری رخ میدهد. معمولا ترکیبی از چند باکتری عامل به وجود آورندهی عفونت و ایجاد این بیماری میشوند. عفونتهای لگنی معمولا در زنان جوان کمتر از ۲۵ سال بروز میکند و خیلی کم اتفاق میافتد که تا قبل از اولین دوره قاعدگی و یا در زمان بارداری ایجاد شود. پس از تشخیص دادن این بیماری باید سریعا به دکتر مراجعه شود؛ در غیر این صورت عواقبی مانند ناباروری، حاملگی خارج از رحم، تشدید عفونت به سایر اعضای بدن و دردهای مزمن لگنی را به دنبال خواهد داشت.
منبع : jesarat
علت و علائم و درمان گیاهی التهاب لوزالمعده حاد چیست در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
همانطور که میدانید لوزالمعده یا پانکراس یک ارگان غده مانند است که در درون شکم جا گرفته و جزیی از سیستم گوارش حساب میشود . این غده مسئول تولید انسولین و دیگر آنزیم ها و هورمون های حیاتی است که در تجزیه و هضم مواد غذایی اهمیت بسیاری دارند. لوزالمعده هم یک غده درون ریز است زیرا برخی از ترشحات آن به طور مستقیم وارد جریان خون می شوند و هم یک غده برون ریز است زیرا تعدادی از ترکیبات مایعی که توسط این ارگان مهم تولید می شود وارد مجاری بدن می گردد.
نام بیماری التهاب لوزالمعده پانکراتیت است. پانکراتیت یا به صورت حاد بروز میکند یا مزمن. رییس بخش داخلی بیمارستان امیراعلم با اشاره به اینکه ورم لوزالمعده بیماری است که همه گروههای سنی را درگیر میکند، گفت: از آنجاکه اغلب مبتلایان به این بیماری دیرهنگام به پزشک مراجعه میکنند یا پزشکان بیماری را دیر تشخیص میدهند، درمان آن بیشتر جنبه تسکینی یافته و به این ترتیب بیماری پیشرفته، غیرقابل درمان میشود.
بسته به خصوصیات اپیدمیولوژیک مناطق مختلف علل متفاوتی دارد. در کشور آمریکا و تعدادی از کشورهای اروپایی اکثر موارد پانکراتیت حاد به دنبال مصرف الکل است، در ایران اغلب موارد (۵۰٪ موارد) پانکراتیت حاد ناشی از سنگهای صفراوی است. بیشترین شیوع سنی در گروه سنی ۵۰–۴۱ سال است. مرگ و میر پانکراتیت حاد حدود ۱۰٪ است. علائم پانکراتیت حاد عبارتند از درد شکمی شدید، تهوع، استفراغ، تعریق، درد عضلانی، تورم و نفخ شکم، بیحالی، تب، افت فشارخون و حتی شوک.
پانکراتیت مزمن معمولاً در پی حملات مکرر پانکراتیت حاد بروز میکند زیرا لوزالمعده در بین حملات کاملاً بهبود نمییابد. لوزالمعده در جریان این عارضه، به تدریج توانایی تولید آنزیمهای گوارشی و هورمونهای ضروری مانند انسولین را از دست میدهد. التهاب پانکراس ناشی از خودهضمی بافت آن توسط آنزیمهای پانکراس به ویژه تریپسین میباشد. علایم پانکراتیت ممکن است به صورت دردهای مداوم یا متناوب در ناحیه فوقانی شکم احساس شوند (علایم با غذاخوردن تشدید میشود و دورههای درد گاه یک هفته طول میکشد). تهوع، استفراغ، اتساع شکم، زردی (یرقان)، اسهال چرب و کاهش وزن.
علت های زیادی برای این بیماری وجود دارد که می شود به الکلیسم مزمن، بیماریهای مجاری صفراوی، سنگ کیسه صفرا، تومورها، ضربه یا جراحی شکم، مصرف بعضی از داروها (مانند گروه سولفا، کلروتیازید یا داروهای کورتونی)، بعضی از عفونتها مانند عفونت ویروسی اوریون، هیپرلیپیدمی، هیپرپاراتیروئیدی، واسکولیت، هیپرکلسمی (میزان بیشاز حد کلسیم در خون)، پیآمد عمل ERCP، نارسایی مزمن کلیه و دیالیز اشاره کنیم
بجز علائم بالینی، در آزمایشگاه ممکن است افزایش آمیلاز سرم، کاهش کلسیم، لکوسیتوز، پروتئینوری، هیپرگلیسمی، بالا رفتن لیپاز، فسفولیپاز A و تریپسین خون، افزایش LDH و واوره خون را داشته باشیم. آمیلاز سرم معمولاً ولی نه همیشه در پانکراتیت بالاست (به خصوص در پانکراتیت حاد صفراوی). ۳–۲ ساعت بعد از شروع پانکراتیت حاد، آمیلاز افزایش یافته و بعد از۱۰–۳ روز به حد نرمال بر میگردد، آمیلاز ادرار و مایع صفاقی ممکن است با میزان و مدت زمان بیشتری بالا باشند. گاهی اسکن رادیوایزوتوپ، رادیوگرافی شکم، سی تی اسکن یا سونوگرافی لوزالمعده و آندوسکوپی مفید میباشد.
درمان پانکراتیت حاد غیر صفراوی عبارتست از دادن استراحت کامل به لوله گوارش (نخوردن هیچ گونه غذا و مایعات)، اغلب برقراری تغذیه وریدی، بستری در بیمارستان و کنترل عفونت احتمالی. پانکراتیت حاد در ۱۰٪ موارد به درمان پاسخ نداده و کشندهاست. معمولاً دادن مسکن و داروهای آنتی اسید ضروری است. بعد از کنترل درد و تهوع در بیمار، رژیم مصرف غذاهای زود هضم و کم چرب شروع میشود. وعدههای کم حجم و متعدد قابل تحملتر خواهند بود. وقتی فرد بیمار اجازه غذا خوردن یافت، ممکن است مکمل غذایی با آنزیمهای پانکراس برای درمان اسهال چرب ضروری باشد. مصرف الکل باید قطع شود. در پانکراتیت حاد صفراوی درمان رایج، انجام فوری کلانژیوپانکراتوگرافی رتروگراد به وسیله آندوسکوپ (ERCP) به همراه اسفنگتروتومی به وسیله آندوسکوپ (ES) و در نهایت انجام کولهسیستکتومی انتخابی به روش لاپاراسکوپی است. در بعضی موارد خاص سایر روشهای درمانی همانند کله سیستکتومی از راه پوست (Percutaneous) و تخلیه و درناژ مایع تجمع یافته از راه پوست نیز انجام میشود. این روش میتواند منجر به درمان موفق بیماران گردد. مرگ و میر و عوارض همراه ناچیز هستند
نکروز، کیست کاذب، آبسه پانکراس، عفونت ثانویه باکتریایی لوزالمعده، عوارض ریوی و دیابت و کمبود مزمن کلسیم از عوارض پانکراتیت میباشند. در موارد بروز عوارض اغلب سطح سرمی آمیلاز بالا باقی میماند. پانکراتیت حاد هموراژیک نکروزان اغلب خطرناک است.
ورم لوزالمعده بیماری نسبتا شایعی است و در ایران بیشترین افرادی که درگیر این بیماری میشوند سابقه سنگهای صفراوی دارند. بیمارانی که در کشورهای دیگر ورم لوزالمعده دارند بیشتر به دلیل مصرف بیش از حد الکل است. این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران بیماری ورم لوزالمعده را به دو دسته حاد و مزمن تقسیم کرد و ادامه داد: علایم این بیماری ممکن است به صورت دردهای مداوم یا متناوب در ناحیه شکم، وسط و زیر جناق سینه و زیر قفسه سینه این درد احساس میشود. وی با اشاره به اینکه ورزشکاران رزمی کار بیشتر در معرض ابتلا به ورم لوزالمعده هستند، افزود: این ورزشکاران به دلیل سست بودن جداره شکمی بیشتر به این بیماری دچار میشوند. همچنین وجود بیماری اوریون، ضربههای نافذ یا جراحی شکم، افرادی که داروهایی از گروه کلروتیازید، کورتون، برخی از آنتی بیوتیکها و داروهای ضد سرطان مصرف میکنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. این فوق تخصص گوارش بروز این بیماری را با درد شدید همراه دانست و بیان کرد: این درد با خوردن غذا تشدید و باعث تهوع، استفراغ، تورم و نفخ شکم، بیحالی، تب، افت فشارخون و اسهال در بیمار میشود که با تشدید درد، به بیمار ترکیبات مورفینی تزریق میشود. رییس بخش داخلی بیمارستان امیراعلم خاطر نشان کرد: با مراجعه به پزشک و انجام رادیوگرافی، سونوگرافی، سی تی اسکن و آندوسکوپی میتوان شدت بیماری را تعیین و برای درمان آن اقدام کرد. اسحاق حسینی اولین اقدام بعد از مراجعه به پزشک را بستری بیمار دانست و اظهار کرد: بعد از بستری ۲۴ تا ۴۸ ساعت طول میکشد تا وضعیت بیمار مشخص شود. طی حملات بیماری به جای دادن ماده غذایی، سرم به بیمار تزریق میشود، زیرا مایعاتی که درون بدن وجود دارد، محبوس شده است. وی ادامه داد: بعد از کنترل درد و تهوع بیمار با تشخیص پزشک رژیم غذاهای کم چرب تجویز میشود که به صورت وعدههای کم حجم و متعدد در اختیار بیمار قرار میگیرد. تجویز داروهای آنتی اسید و مسکن نیز اغلب ضروری است. این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران گفت: بیماری که به ورم لوزوالمعده مبتلاست، ممکن است با مشکلاتی از قبیل کم شدن اکسیژن داخل ریه، نارساییهای مزمن کلیوی و کم شدن میزان اکسیژن داخل خون مواجه شود. وی وجود بیش از حد کلسیم در خون، بیماریهای متابولیک و چاقی را در بروز و افزایش این بیماری بسیار موثر دانست و در پایان توصیه کرد: بیمارانی که سنگ کیسه صفرا دارند برای درمان به موقع آن باید به پزشک مراجعه کنند تا بتوان جلوی پیشرفت این بیماری را گرفت.
لوزالمعده حاوی دو گروه سلول است: ۱- یک گروه سلول هایی که در داخل آن ها آنزیمهای لازم برای هضم مواد غذایی ساخته می شود. ۲- سلولهای دیگری به نام “جزایر لانگرهانس” که ترشحکننده انسولین و سایر هورمونهای تنظیمکننده قند هستند. آنزیمهای لازم برای هضم مواد غذایی، به صورت غیرفعال و داخل کیسههایی میکروسکوپی در لوزالمعده ذخیره شده اند که پس از خوردن غذا به وسیله محرکهای عصبی و شیمیایی به داخل دوازدهه می ریزند. سپس در آنجا به وسیله موادی که از جدار روده آزاد می شوند و محیط قلیایی که به وسیله ترشحات صفرا ایجاد می شود، به صورت فعال درآمده و شروع به هضم مواد غذایی می کنند. اگر این آنزیمها به جای دوزادهه، در داخل بافت پانکراس فعال شوند، شروع به از بین بردن و هضم بافت خود پانکراس کرده که به اصطلاح “پانکراتیت” یا ” التهاب لوزالمعده” نامیده می شود. بر حسب عامل ایجاد کننده و شدت آن ممکن است التهاب لوزالمعده خفیف و گذرا و یا شدید و کشنده باشد.
دو نوع التهاب لوزالمعده داریم : پانکراتیت حاد و پانکراتیت مزمن. پانکراتیت حاد: عواملی که التهاب حاد لوزالمعده را موجب می شوند شامل اختلالات مادرزادی، عفونتهای ویروسی، ضربههای شکمی، الکل، سنگهای صفراوی، افزایش چربی خون ، بعضی داروها و برخی عوامل دیگر هستند. علایمیچون درد شکم، تهوع و استفراغ از علایم اولیه پانکراتیت حاد می باشند. با مراجعه به پزشک و معاینه توسط ایشان و انجام آزمایشهای لازم، رادیوگرافی، سونوگرافی، سیتیاسکن و آندوسکوپی می توان تشخیص را مسجل و شدت بیماری را تعیین کرد و درمان طبی یا جراحی را انجام داد. پانکراتیت مزمن: در مواردی که اشکالات آناتومی، مصرف طولانی مدت الکل و یا سنگهای صفراوی مکرر عامل ایجاد التهاب باشند، نسج پانکراس به تدریج از بین رفته و پانکراتیت مزمن ایجاد می شود که بر اساس شدت آن، موجب علایمی چون درد شکم پس از خوردن غذا، اسهال طولانی مدت ناشی از هضم نشدن مواد غذایی، کاهش وزن و حتی در موارد شدیدتر افزایش قند خون می شود.
سرطان لوزالمعده ممکن است به دنبال پانکراتیت مزمن ایجاد شود و یا خود عامل پانکراتیت حاد باشد. عواملی چون الکل، سیگار و برخی مواد سمی و شیمیایی را می توان جزو علل سرطان لوزالمعده به حساب آورد. علایمی مثل درد شکم، لاغری و زردی از علایم سرطان پانکراس می باشند. سرطان لوزالمعده با مراجعه به پزشک و انجام معاینات لازم و سپس سونوگرافی، سیتیاسکن، امآرآی(MRI) و آزمایش خون تشخیص داده می شود و وسعت و انتشار آن به سایر نواحی اطراف بافت پانکراس یا نواحی دورتر مشخص می گردد و تصمیم مناسب درباره قابل جراحی بودن و نوع عمل جراحی گرفته می شود. اغلب بیماران مبتلا دیر به پزشک مراجعه می کنند و یا پزشکان دیر تشخیص می دهند، بنابراین در اغلب موارد، بیماری پیشرفته و غیر قابل درمان می باشد و درمان بیشتر جنبه تسکینی دارد.
لوزالمعده یا پانکراس، غدهای پهن و درازی است که در قسمت فوقانی شکم و پشت معده قرار گرفته است( تصویر بالا دستگاه گوارش را از قسمت جلوی بدن نشان می دهد و لوزالمعده با رنگ حنایی در آن مشخص شده است). پانکراس هم یک غده درون ریز(غدهای که ترشحات آن وارد جریان خون می شوند) و هم یک غده برون ریز(غدهای که ترشحات آن به خارج از بدن هدایت می شود) است که آنزیمها و مواد دیگری ترشح میکند که مستقیماً وارد محیط روده شده و به هضم پروتئین، چربی و کربوهیدرات کمک میکنند (عمل برون ریز). مجرای پانکراس با اتصال به مجرای صفراوی، به صورت یک منفذ صفرا و شیرهی پانکراس را به درون دوازدهه( قسمت فوقانی روده باریک) تخلیه میکند.
التهاب پانکراس ناشی از خود هضمی بافت آن توسط آنزیمهای پانکراس میباشد. علایم پانکراتیت ممکن است به صورت دردهای مداوم یا متناوب در ناحیه فوقانی شکم احساس شوند (علایم در صورت غذا خوردن تشدید میشود). این علایم که تهوع، استفراغ، اتساع شکم و اسهال چرب میباشد، علل گوناگونی دارد؛ از جمله الکلیسم مزمن، بیماریهای مجاری صفراوی، سنگ کیسه صفرا، مصرف بعضی از داروها، بعضی از عفونتها و … . برای درمان پانکراتیت، استراحت لازم است. طی حملات حاد بیماری، نباید هیچ ماده غذایی خورده شود. پانکراس آنزیمها و مواد دیگری ترشح میکند که مستقیماً وارد محیط روده شده و به هضم پروتئین، چربی و کربوهیدرات کمک میکنند. برای آبرسانی به بیمار از تزریق داخل ورید، استفاده میشود. بعد از کنترل درد و تهوع و استفراغ در بیمار،رژیم باید متناسب با تحمل بیمار به سوی مصرف غذاهای آسان هضم و کم چرب گرایش یابد. اگر مواد غذایی در شش وعده مصرف شوند، قابل تحملتر خواهند بود. وقتی فرد بیمار اجازه غذا خوردن یافت، ممکن است مکمل یاری با آنزیمهای پانکراس برای درمان اسهال چرب ضروری باشد.
عمل جراحی که اغلب برای درمان سرطان پانکراس صورت میگیرد، شامل برداشتن پانکراس و دوازدهه است. ناتوانی ناقص یا کامل پانکراس، متناسب با وسعت قسمت برداشته شده از آن است. اکثر بیمارانی که تحت عمل جراحی پانکراس قرار میگیرند، در معرض خطر کمبود ویتامین و مواد معدنی قرار دارند. برای این بیماران، باید مکمل دهی ویتامینها انجام گیرد.
مشکلاتی که باعث ایجاد التهاب پانکراس میشوند عبارتاند از: • اعتیاد به مصرف الکل و نوشیدنیهای الکلی • سنگ کلیه • جراحی شکم • مصرف بعضی از داروها • سیگار کشیدن • فیبروز کیستیک • تاریخچه ابتلای خانوادگی به پانکراتیت • سطح کلسیم بالا در خون (هیپرکلسمی) که ممکن است ناشی از کارکرد بیشازحد غده پاراتیروئید (hyperparathyroidism) باشد. • سطوح بالای تری گلیسیرید در خون (hypertriglyceridemia) • عفونت • آسیب به شکم • سرطان پانکراس آندوسکوپی رتروگرادCholangiopankreato graphy یا (ERCP)، روش مورداستفاده برای درمان سنگهای صفراوی، همچنین میتواند منجر به التهاب پانکراس (پانکراتیت) شود. گاهی اوقات علتی برای ایجاد پانکراتیت یافت نمیشود.
منبع : jesarat
علت و علائم و درمان قطعی التهاب لوزه سوم در کودکان و بزرگسالان در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
همانطور که میدانید لوزه ها از بافت های نرمی تشکیل شده اند که در دو طرف قسمت انتهایی دهان قرار گرفته اند . ورم و التهاب لوزه ها بر اثر عفونت های مختلف به وجود می آید و با علائمی مانند گلو درد، تب، احساس درد گلو و احساس خستگی شدید خود را نشان میدهد.
علت التهاب لوزه یا بیماری های ویروسی هستند یا باکتریایی . علائم آن تب و گلودرد است. حتی کسانیکه لوزههای خود را با عمل در آوردهاند نیز مستعد این بیماری هستند. ورم لوزهای که توسط باکتریها اتفاق افتاده باشد با آنتیبیوتیکها درمان میشود، این در حالی است که داروی خاصی برای ورم لوزهای که از طریق ویروسها ایجاد شده وجود ندارد. دلایل ویروسی مانند ویروسهای سرما خوردگی، ویروس اشتین بار (بیماری مونونوکلئوز)، ویروس هرپس، ویروس اچ آی وی، آدنوویروس.دلایل باکتریایی مانند باکتری استرپتوکوک β-hemolytic گروه A و کمتر شایع در بیماریهای سیفیلیس، استافیلوکوک، کلامیدیا، سیاه سرفه، فوزو باکتریوم، دیفتری و سوزاک.با وارد شدن باکتری یا ویروس به بدن، لوزهها به مبارزه باآنها می پردازند و متورم میشوند. گلبولهای سفید در داخل لوزهها باکتریها و ویروسها را میکشند که ممکن است باعث التهاب و سرخی گلو و تب شود. در این مطلب از سایت جسارت در مورد علت و علائم و درمان التهاب لوزه در کودکان و بزرگسالان چیست صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
درمان شامل کم کردن علائم تورم لوزه هاست: کم کردن درد، التهاب و سرخی گلو و لوزه ها، کاهش تب (با تجویز استامینوفن، ایبوبروفن، پاراستامول) کم کردن سرفه با استفاده از غرغره آب نمک، قرص سرفه، مایعات گرم و سرد، سوپ جو، استراحت در رختخواب) اگر تورم لوزهها به دلیل استرپتوکوک باشد، آنگاه آنتی بیوتیکهایی مانند آمپی سیلین و آموکسی سیلین مفید خواهند بود. یک ماکرولید مانند اریترومایسین برای کسانی که به آمپی سیلین آلرژی دارند مفید خواهد بود. کسانیکه بدنشان به آمپی سیلینها جواب نمی دهد میتوانند از کوآموکسی کلاو یا کلیندامایسین استفاده کنند. اگر تورم لوزهها به دلیل ویروس باشد، طول درمانش بستگی به نوع ویروس دارد . معمولاً بین یک تا دو هفته است . اما ممکن است بیماری وخیم شده و نیاز به برداشتن لوزهها توسط جراحی باشد.
در پشت گلو دو توده بافتی به نام لوزه وجود دارد که به عنوان فیلتر عمل کرده و میکربهایی را که میتوانند وارد مسیرهای هوایی شما شده و عفونت ایجاد کنند، محبوس میکنند. لوزهها آنتی بادیهایی تولید میکنند که با عفونت مبارزه میکند اما گاهی اوقات خود لوزهها عفونی میشوند. در این وضعیت لوزهها که توسط باکتریها یا ویروسها آسیبدیدهاند، متورم و ملتهب میشوند، چنین وضعیتی التهاب لوزه یا تانسیلیت خوانده میشود. عفونت لوزه مخصوصاً در کودکان متداول است. این وضعیت میتواند گاهوبیگاه اتفاق بیفتد و یا اغلب عود کند.
عفونتهای باکتری و ویروسی میتوانند موجب التهاب لوزه شوند. علت متداول التهاب لوزه باکتری استرپتوکوکوس (معروف به استرپ) است. علتهای دیگر متداول آن عبارتاند از: • آدنوویروس • ویروس آنفلوانزا • ویروس اپشتین بار • ویروسهای پارا آنفلوانزا • انتروویروس • ویروس هرپس سیمپلکس علائم اصلی التهاب لوزه، التهاب و تورم لوزهها است و گاهی اوقات به قدری شدید است که مسیرهای هوایی را مسدود میکند. علائم دیگر آن عبارتاند از: • گلو درد یا حساس شدن گلو • قرمزی لوزهها • پوشش سفید یا زرد روی لوزهها • زخم یا تاولهای دردناک در گلو • گرفتگی صدا • سردرد • کاهش اشتها • گوشدرد • دشواری بلع یا تنفس در طریق دهان • تورم غدد در گلو یا ناحیه فک • تب ، سردی • بوی بد دهان در کودکان علائم آن ممکن است شامل موارد زیر نیز باشد: • تهوع • استفراغ • درد شکم
درمان التهاب لوزه بستگی به علت آن دارد. برای تعیین علت آن پزشک ممکن است آزمایش فوری تشخیص استرپتوکوک یا کشت نمونه ترشحات گلو تجویز کند. در هر دوی این آزمایشها به آرامی سواب (ابزاری شبیه به گوش پاک کن) به پشت گلو نزدیک به لوزهها مالیده میشود. کار آزمایشگاهی میتواند عفونت باکتریایی را شناسایی نماید. عفونت ویروسی در این آزمایش تشخیص داده نمیشود، اما در صورتی که تست باکتری منفی باشد، ممکن است علت التهاب لوزه، ویروس فرض گرفته میشود. اگر آزمایشها باکتری را تشخیص دهند، درمان شامل آنتی بیوتیک برای درمان عفونت میباشد. آنتی بیوتیکها ممکن است به صورت یک آمپول یا ده روز قرص خوراکی مصرف شود. با این که علائم احتمالاً ظرف دو تا سه روز پس از شروع آنتی بیوتیکها بهبود مییابد، باید همه داروهایی که پزشک برایتان تجویز کرده است را مصرف کنید تا مطمئن شوید باکتریها به طور کامل نابودشدهاند. برخی از مردم نیاز به مصرف دو دوره آنتی بیوتیک دارند. اگر التهاب لوزه به واسطه ویروس ایجاد شده باشد آنتی بیوتیک تأثیری ندارد و بدن شما خود باید عفونت را برطرف کند. درعینحال، صرفنظر از علت بیماری، کارهایی برای بهبودی میتوانید انجام دهید: • به اندازه کافی استراحت کنید • مایعات گرم یا خیلی سرد بنوشید تا درد گلویتان آرام شود • غذاهای نرم مانند ژله، بستنی یا سس سیب بخورید. • از یک رطوبت ساز یا بخور سرد در اتاق بهره ببرید. • آب نمک گرم غرغره کنید. • آبنباتهای حاوی بنزوکائین یا بیحس کنندههای دیگر بمکید. • مسکن بدون نسخه مانند استامینوفن یا ایبوپروفن مصرف کنید.
زمان برداشتن لوزه ها کی است ؟ لوزهها بخش مهمی از دستگاه ایمنی بدن در طول زندگی هستند، بنابراین بهتر است از برداشتن آنها اجتناب شود، اما اگر التهاب لوزه از بین نمیرود یا به صورت مکرر بازمیگردد یا لوزهها بزرگشدهاند و موجب انسداد مسیرهای هوایی فوقانی یا دشوار شدن بلع شدهاند، جراحی برداشتن لوزهها که تانسیلکتومی نامیده میشود ممکن است لازم باشد. در بیشتر تانسیلکتومی ها با استفاده از چاقوی کوچک جراحی (اسکالپل) لوزهها برداشته میشوند اما روشهای جایگزین زیادی برای این روش سنتی وجود دارد. روزبهروز پزشکان بیشتری از روش لیزر، امواج رادیویی، انرژی اولتراسوند یا الکتروکوتر برای بریدن، سوزاندن یا برداشتن لوزههای بزرگشده استفاده میکنند. همانند همه جراحیهای دیگر هر یک از این روشها معایب و مزایای خود را دارد. در مورد روش جراحی باید در مورد گزینههای ممکن با پزشک صحبت کنید تا مناسبترین روش را انتخاب کنید.
جراحی برداشتن لوزه یک عمل سرپایی است که تحت بیهوشی عمومی انجامشده و معمولاً ۳۰ تا ۴۵ دقیقه طول میکشد. این جراحی در کودکان بسیار شایعتر است. بیشتر کودکان ظرف حدود چهار ساعت پس از عمل مرخص میشوند و یک هفته تا ده روز بهبودی آنها طول میکشد. تقریباً همه کودکان گلو درد خفیف تا شدید را پس از جراحی تجربه میکنند. برخی ممکن است درد گوش، فک و گردن را نیز تجربه کنند. پزشک کودک شما داروهایی برای آرام کردن این درد تجویز یا توصیه خواهد کرد. در طول دوره بهبودی باید کودک به مقدار کافی استراحت کند. باید مطمئن شوید که کودک به مقدار زیادی مایعات دریافت میکند اما نباید محصولات لبنی به مدت حداقل ۲۴ ساعت پس از جراحی به او بدهید. اگر چه گلو درد ممکن است موجب بیمیل شدن کودک نسبت به خوردن شود اما هر قدر زودتر بتواند چیزی بخورد زودتر بهبود خواهد یافت. تا چند روز پس از جراحی کودک ممکن است تب خفیف و مقداری لکه خون موجود در بینی یا بزاق را تجربه کند. اگر تب بیشتر از ۳۸٫۸ درجه سانتیگراد است یا در صورتی که خون به رنگ قرمز روشن مشاهده کردید، فوراً با پزشک تماس بگیرید. ممکن است توجه پزشکی فوری لازم باشد.
التهاب گلو که به آن اصطلاحاً فارنژیت گفته میشود و نیز تورم لوزهها، مشکلات شایعی هستند که اغلب به عنوان گلودرد توصیف میشوند. گلو مثل چهار راهی است که عقب دهان و بینی را به حنجره و مری وصل میکند. لوزهها در بالای گلو قرار داشته و به دفاع در مقابل حمله عفونتها کمک میکند. تورم و التهاب لوزهها در کودکان بسیار شایعتر میباشد زیرا لوزههای آنها بزرگتر میباشد. لوزهها با افزایش سن کودک به تدریج کوچکتر میگردند. التهاب گلو (فارنژیت) نیز بیشتر در بزرگسالان دیده میشود. با اینحال هم التهاب گلو و هم التهاب لوزهها میتوانند با یکدیگر در کودکان و بزرگسالان دیده شوند.
چندین روش خانگی برای تسکین گلو درد وجود دارد مثل نوشیدن مقادیر زیادی از مایعات داغ و یا خیلی سرد و نیز خوردن بستنی. هم التهاب گلو و هم التهاب لوزهها بطور طبیعی با این اقدامات در عرض چند روز بهبود مییابند. با اینحال اگر درد خیلی شدید باشد و یا اینکه بعد از ۴۸ ساعت بهبود نیافت یا دچار اشکال در نفس کشیدن و یا بلع شدید، باید به پزشک مراجعه نمایید. اگر پزشک مشکوک به وجود عفونت باکتریایی شود ممکن است برایتان آنتیبیوتیک تجویز نماید. آبسه اطراف لوزه را ممکن است با استفاده از آنتیبیوتیک یا تزریق وریدی درمان نمود. راه دیگر آن است که این آبسه را تحت بیهوشی عمومی تخلیه نماییم. در بعضی شرایط ممکن است لازم باشد که لوزهها را با استفاده از عمل جراحی بیرون آوریم. التهاب لوزهها به ندرت در بزرگسالان عود میکند اما در کودکان ممکن است این وضعیت بطور مکرر عود نماید. التهاب گلو ممکن است در تمام طول عمر عود نماید.
بدون اغراق صدها ویروس مىتوانند باعث بروز آنفلوانزا یا سرماخوردگى شوند و این بیمارىها اغلب با گلودرد همراه است. اگر دچار گرفتگى و آبریزش بینی، عطسه، دردهاى عمومى همراه با گلودرد شدید، احتمالاً ویروسها عامل بیمارى هستند بهویژه اگر تب بیمار کمتر از ۱۰۱ درجه فارنهایت (۳/۳۸ درجه سانتىگراد) باشد. این عفونتها بسیار مسرى هستند و اغلب تعدادى ازا عضاء خانواده یا جامعه این علائم را نشان مىدهند. هنگامى که دستگاه ایمنى بدن شروع به ساختن پادتنهاى ضد ویروس مىکند بیمار بهبود مىیابد.
شایعترین عفونت باکتریائى حلق در اثر گروه خاصى از باکترىهاى استرپتوکوک ایجاد و منجر به گلودرد استرپتوکوکى مىشود. این عارضه با تب، قرمزى شدید حلق، دردهاى عضلانی، و تورم غدد لنفاوى گردن همراه است. این نوع عفونت باید با آنتىبیوتیکها درمان شود زیرا با عوارض مهم و متعددى مثل آسیب دریچههاى قلبى و کلیهها، التهاب لوزه، ذاتالرّیه، التهاب سینوس، و عفونت گوش همراه است. کشت از حلق معمولاً توسط پزشک انجام مىشود زیرا گلودرد استرپتوکوکى همیشه در معاینهٔ تنها مشخص نمىشود. بهعلت ماهیت شدیداً مسرى استرپتوکوک برخى از پزشکان هنگام بروز گلودرد استرپتوکوکى در یک فرد همهٔ اعضاء خانواده را درمان مىکنند.
التهاب حنجره ممکن است منشاء ویروسى و باکتریائى داشته باشد و یا در اثر ضربه ایجاد شود. التهاب حنجرهٔ ویروسى شایعتر است. خشونت و تغییر غیرطبیعى صدا که معمولاً با تمایل مداوم به صاف کردن گلو همراه است از عمدهترین علامتها هستند. در التهاب حنجرهٔ شدید ویروسى و بسیارى از مواردى باکتریائى آن تب و دردهاى عضلانى نیز ممکن است وجود داشته باشند. درمان خاصى براى التهاب حنجرهٔ ویروسى وجود ندارد. اقدامات محافظهکارانه عبارتند از: مسکنهاى ضعیف در صورت وجود درد (آسپیرین یا استامینوفن)، استفاده از مرطوبکنندهها در صورت خشکى هوا، و استراحت دادن به تارهاى صوتی. اگر التهاب حنجره شدید است باید نمونه براى کشت برداشت شود و در صورت یافتن باکترىهائى که از نظر پزشکى اهمیت دارند باد آنتىبیوتیک تجویز گردد. التهاب حنجرهٔ ناشى از ضربه (مکانیکی) در اثر فشار آوردن به تارهاى صوتى ایجاد مىشود. این عارضه در میان خوانندگان و افراد دیگرى که در اثر استفادهٔ بیش از حد از تارهاى صوتى دچار خشونت صدا مىشوند، شایع است. به تارهاى صوتى خود استراحت دهید و از صحبت کردن در محیطى که یک صداى زمینهاى وجود دارد خوددارى کنید و از تغییر ارتفاع صداى خود پرهیز نمائید. اگر خشونت صدا بیش از یک یا دو هفته ادامه یافت براى رد احتمال وجود پولیپ تارهاى صوتى و یا فلج آنها به پزشک مراجعه کنید. خطرناکترین عفونت حلق، التهاب اپیگلوت (اپیگلوت غضروفى است که در دهانهٔ ورودى حنجره قرار دارد و هنگام بلع از ورود غذا به آن جلوگیرى مىکند -م). حاد خوانده مىشود. این عارضه یک عفونت باکتریائى حنجره است. تورم بهویژه در کودکان ممکن است راه هوائى را مسدود کند و یک فوریت پزشکى واقعى بهوجود آورد. هنگامى که فرد مبتلا به گلودرد دچار اشکال در بلع یا تنفس مىشود، فوراً او را نزد پزشک یا به یک مرکز فوریتها ببرید.
لوزههاى طرفى حلق و لوزهٔ سوم (بافت لنفاوى در دیوارهٔ خلفى حلق-م). تودههاى کوچکى از غدد لنفاوى هستد که در پشت حلق قرار گرفتهاند. آنها باکترىها و ویروسها را به دام مىاندازند. اگر لوزهها عفونى شوند، پادتنهائى مىسازند که بقیهٔ قسمتهاى بدن را در مقابل تهاجم بعدى محافظت مىکنند. با وجود این لزوم این عمل حفاظتى در حدود سن سه سالگى خاتمه مىیابد. از این به بعد لوزههاى طرفى و لوزهٔ سوم عملکرد شناخته شدهٔ اندکى دارند، و در برخى افراد مىتوانند منبع گلودرد عودکننده باشد و حتى باعث اختلال تنفس و بلع شوند. بنابراین علائم التهاب لوزه شبیه آنفلوانزا است و شامل تب، سردرد، دردهاى عضلانی، گلودرد و لرز مىگردد.
منبع : jesarat
علت و علائم و درمان خانگی درد طحال در دوران بارداری چیست در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
آیا می دانید طحال کجاست.یکی از مهمترین اعضای بدن برای سلامتی دستگاه گردش خون و پاکسازی مواد سمی از بدن طحال است، اما گاهی بدون علائم مشهود این عضو بزرگ شده و باعث مشکلات سلامتی در بدن میشود. چه چیزی باعث درد طحال میشود؟ آیا علائم درد طحال میتواند نشانگر یک عفونت سیستمیک زمینهای باشد؟ این مقاله درباره این سوال و پاسخهای آن و اطلاعات بیشتر در این باره است. طحال قسمت مهمی از سیستم ایمنی را تشکیل میدهد. این عضو کار میکند تا سلولهای خونی قرمز فرسوده و آسیب دیده را تخریب کند و سلولهای جدید را ایجاد کند. از آن جایی که این عضو به صورت فعال در مقابله با عفونتها عمل میکند، شانس زیادی برای عملکرد غیرطبیعی طحال وجود دارد که موجب درد و ناراحتی بسیاری میشود. دلایل متعددی وجود دارند که میتوانند باعث احساس درد شوند. این موارد عبارتند از سپسیس، عفونت سیستمیک، بزرگی طحال، طحال پاره و غیره. از این رو، شخص نیاز دارد تا علائم گوناگون را شناسایی کند تا با کمک تستهای مشخصی قادر به تشخیص باشد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد علت و علائم و درمان درد طحال و کبد در دوران بارداری صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
بزرگ شدن طحال به دلایل مختلفی رخ میدهد از جمله عفونت، بیماریهای خونی، مشکلات ژنتیکی و برخی بیماریهای دیگر که میتواند این عضو را بزرگ کند. طحال یکی از ارگانهای حیاتی در سیستم لنفاوی بدن انسان است ومانند یک نگهبان بدن را از عفونتها و ابتلا به بیماریهای ویروسی حفظ میکند. این عضو از بدن مسئول تولید آنتی بادی برای مقابله در برابر میکروبها وباکتریها است، همچنین به تمیز نگه داشتن خون، حمل و نقل و متعادل سازی سطح مایعات بدن، حفظ پلاکتهای خون و خارج کردن مواد سمی و گلبولهای مرده از خون میپردازد. طحال با تولید دو ماده ضروری فاگوسیتها و لنفوسیتها که هر دو از گروه سلولهای سفید خونی هستند با ابتلای انسان به بسیاری از بیماریها و عفونتها مقابله میکند. بزرگ شدن طحال به نام بیماری اسپلنومگالی شناخته میشود و نشان دهنده فعالیت شدید سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عوامل تهدید کننده حیات است، اما این کار را به اشتباه انجام میدهد و سبب بزرگ شدن طحال شده است. طحال میتواند به میزان زیاد بزرگ شود و حتی با معاینه بالینی بیمار و لمس تورم شکم در ناحیه سمت چپ بدن پشت معده تشخیص داده شود.
کارشناسان طب سنتی اعتقاد دارند مصرف برخی مواد غذایی بویژه خوراکیهای با طبع سرد، شور و ترش میتواند سبب بزرگ شدن طحال و در نهایت آسیب دیدن کبد شود. بیماریهای طحال و بزرگ شدن آن میتواند سبب ابتلای افراد به انواع عفونتها شود، همچنین انرژی پایین برای فعالیت ها، کمک خونی، بی اشتهایی، افزایش وزن بدن، مشکل در هضم مواد غذایی و نیز جریان خون نامنظم، به همین دلیل افراد باید مراقبت خاصی ازسیستم لنفاوی خود بویژه طحال داشته باشند.
از جمله علائم بزرگ شدن طحال میتوان موارد زیر را نام برد: – حساسیت در اطراف ناحیه طحال، در سمت چپ بالای شکم – احساس درد در شکم که تا شانه سمت چپ امتداد پیدا میکند – درد هنگام تنفس عمیق – پایین بودن سطح انرژی – خستگی مزمن – زردی پوست بدن بویژه صورت – کم خونی – کاهش وزن بدون علت – عفونتهای مکرر بویژه در ناحیه گوش، مجاری ادراری، تنفسی و یا عفونتهای سینوسی – خونریزی و بروز کبودی به میزان زیاد در بد
عفونتهای باکتریایی، ویروس ها، انگل، استفاده ازمواد مخدر، رژیم غذایی سرشار از خوراکیهای فست فود، تماس با مواد شیمیایی، مواد نگهدارنده، آفت کش ها، ابتلا به برخی آرتریت، ضربههای فیزیکی به طحال یا آسیب (مانند آسیبهای ورزشی)، داشتن زخم آزمایش خون، انجام سونوگرافی و سی تی اسکن بهترین راهها برای شناسایی مشکل بزرگ شدن طحال هستند. معمولاً پزشکان انواع راهکارهای درمانی مانند مانند درمانهای دارویی، تغییر در رژیم غذایی، از بین بردن عوامل عفونت زا و نیز درمان بیماریهای زمینهای را ابتدا انجام میدهند و تنها درصورتی که هیچ چارهای وجود نداشته باشد طحال را با جراحی از بدن خارج میکنند. در بیشتر موارد نیازی به خارج کردن طحال نیست و با اقدامات درمانی بیماری کنترل میشود، اما چنانچه پزشک چارهای جز خارج کردن این عضو نداشته باشد فرد باید پس از آن مراقبت دقیقی از سلامت خود انجام دهد، زیرا بدن او نمیتواند در برابر بسیاری از بیماریها از خود مقابله کند. کارشناسان به افرادی که دچار مشکل بزرگ شدن طحال هستند توصیه میکنند علاوه بر رعایت رژیم غذایی سالم به طور روزانه ورزش انجام دهند، زیرا این کار باعث بهبود گردش گردش خون و کمک به سلامت طحال میشود.
درد طحال خود نشانهای از یک مسئله زمینهای است و نشانههای دیگر این چنینی نیز میتوانند این مورد را همراهی کنند. این مورد شامل دردی است که ممکن است در ابتدا به ناحیه چپ فوقانی حفره شکمی محدود شود که سپس به بخشهای دیگر گسترش مییابد و به درد تیرکشنده منجر میشود. در صورتی که اسپلنومگالی یا بزرگی طحال و هپاتومگالی یا بزرگی کبد وجود دارد، سپس شخص ممکن است با خوردن حجم اندکی غذا احساس سیری کند یا این که ممکن است پس از صرف غذا، احساس درد را تجربه کند. این مورد معمولا به دلیل کبد و طحال بزرگ شده که به فشار وارد کردن به معده تمایل دارند، رخ میدهد و به همین دلیل اشتهای فرد به طور قابل توجهی کاهش مییابد. علامت دیگر این است که به محض این که درد به طور طبیعی ایجاد شود، ممکن است مشاهده شود که فرد به مقدار زیادی به دچار شدن به بیماریهای عفونی، حساس شود. این مورد بدین دلیل است که اگر چه که یک فرد میتواند بدون طحال زندگی کند اما همچنان به عنوان یک بخش مهم از سیستم ایمنی باقی میماند. از این رو، چنین فردی به احتمال بیشتری به بیماریهای عفونی مبتلا میشود و نیاز است تا دقت بیشتری شود و اطمینان حاصل شود که او به قدر کافی احتیاط میکند به گونهای که از بروز آنها پیشگیری شود. بنابراین، نیاز است تا او به طور منظم واکسینه شود یا تحت درمان با آنتیبیوتیک قرار گیرد. برخی اوقات، علائم درد طحال ممکن است با یک درد شکمی و درد سینه همراه باشد. درد قفسه سینه به خصوص همانند درد ریوی است که زمانی که معده، مثانه یا روده پر میشود، احساس میشود. ناحیه اطراف سمت چپ فوقانی بدن ممکن است به لمس حساس باشد یا ممکن است کمی هم متورم شده باشد. درد قسمت پشتی بدن ممکن است برخی اوقات با علائم همراه باشد. درد قسمت پشتی بدن یا تورم سمت چپ قسمت میانی پشت بدن میتواند به دلیل طحال پاره شده رخ دهد.
درد قفسه سینه زمانی که با کمی از درد شانه خفیف همراه شود میتواند نشانگر یکی از علائم درد طحال باشد. ممکن است طی نفس کشیدن، بر روی ریهها فشار وارد شود و در نهایت ممکن است حرکت قفسه سینه و ریهها به دلیل حساسیت به لمس در ناحیه طحال، درد وجود داشته باشد. یکی دیگر از علائم احتمالی که ممکن است مشاهده شود، کاهش فشار خون است، در حالی که یکی از عملکردهای طحال کمک به تولید سلولهای خونی سفید و قرمز است. به هنگام بروز یک عفونت یا پارگی طحال، خون ممکن است به داخل حفرات شکم نشت کند. این امر میتواند به درد شدید منجر شود و این یک مورد اضطراری است که فرد باید با آن مقابله کند. این مورد میتواند به نوسانات خطرناک در فشار خون همراه با درد منجر شود. درد طحال طی دوران بارداری به ویژه نشان دهنده عفونت شدیدی است که نهایتا ممکن است برای حیات مادر و کودک تهدیدآمیز باشد. از این رو، این یک نشانه جدی است که نیاز است تا بر اساس الویت مورد بررسی قرار گیرد به صورتی که از احتمال هر گونه مشکل آتی جلوگیری شود. سلب مسئولیت: این مقاله تنها هدفش اطلاعرسانی است و نباید به عنوان جایگزین توصیه پزشک متخصص قرار گیرد.
گازی که بر اثر دراز کشیدن در خم روده بزرگ و در نزدیکی طحال به دام می افتد می تواند درد در قسمت فوقانی شکم سمت چپ یا در زیر سمت چپ قفسه سینه ایجاد کند. به این حالت سندرم خمیدگی طحال نیز گفته می شود. علائم و نشانه هایی دیگر سندرم خمیدگی طحال عبارتند از: انبساط قسمت بالای شکم، که می تواند حساس به لمس باشد. صدای طبل مانندی هنگام ضربه زدن به قسمت فوقانی شکم شنیده شود. درد سمت چپ و بالای شکم هنگام خم شدن و یا چرخاندن نیم تنه بالایی ایجاد شود. این درد اغلب با نشستن بدتر شده و با ایستادن رفع می شود. اسهال، گرفتگی عضلات شکمی یا گاز بیش از حد ممکن است در افراد مبتلا به سندرم روده تحریک پذیر (IBS) به وجود آید.
این عضو کوچک و نرم در دوران جنینی، وظیفه خونسازی را به عهده دارد، اما پیش از تولد نوزاد این وظیفه مهم را به مغز استخوان واگذار میکند و پس از آن تصفیه خون و نیز تقویت سیستم ایمنی را با نگهداری از گلبولهای سالم قرمز و سفید و پلاکت خون به عهده میگیرد، اما این عضو تحت تاثیر عوامل میکروبی و ویروسی یا برخی نارساییهای کبدی، بزرگ و دچار بیماری میشود. به همین علت، دکتر بابک سرطان تاکید میکند که بزرگشدن طحال به خودی خود قابل پیشگیری نیست، بلکه درمان و کنترل آن به درمان بیماریهای زمینهای عامل بروز این بیماری بازمیگردد. بزرگی طحال در برخی موارد از طریق معاینه کلینیکی از سوی متخصص به علت قابل لمس بودن یک برجستگی در زیر دندههای سمت چپ بدن قابل تشخیص است، اما گاهی اوقات پزشک فقط با گرفتن شرح حال و انجام معاینه به این عارضه مشکوک میشود. با این حال دکتر بهار در گفتوگو با جامجم تاکید میکند: گرچه تشخیص این بیماری از طریق آزمایش خون و شمارش تعداد گلبولهای قرمز و سفید و پلاکتها ممکن است، اما هیچ روشی برای تشخیص بزرگشدن طحال از سونوگرافی دقیقتر نیست. فراموش نکنید علائمی چون بروز سریع خونریزی در شخص، احساس درد در قسمت بالا و سمت چپ شکم، احساس سیری بدون صرف غذا، کمخونی، احساس خستگی، عفونتهای مکرر، پزشکی تهران تاکید میکند: افرادی که عادت به ورزش ندارند وقتی تمرینات ورزشی میکنند یا بسرعت میدوند در طرف چپ بدنشان در ناحیه زیر شکم احساس درد میکنند که میتواند خبر از وارد آمدن فشار به طحال بدهد که البته مورد جدی نیست و رفع میشود.
وقتی صحبت از درمان بزرگی طحال میشود ذهن متخصصان معطوف به درمان بیماریها و علل ثانویهای میشود که به بزرگی طحال منجر شده است. چرا که به گفته دکتر بهار، بزرگشدن طحال بیشتر علل عفونی، ویروسی و باکتریایی دارد و در درجه دوم به اشکالات جریان خون و نارساییهای کبدی مربوط میشود. یعنی اگر کبد دچار مشکل و التهاب بشود به طحال فشار میآورد. در برخی موارد، بیماریهایی چون تالاسمی و حتی در مواردی تومورهای طحال نیز به بزرگشدن آن منجر میشود. خوب است بدانید که از عفونتهایی که میتواند به بزرگی طحال منجر شود عفونتهای ویروسی مانند مونونوکلئوز (یکی از بیماریهای مسری ویروسی در دستگاه تنفس، کبد و دستگاه لنفاوی است که بیشتر نوجوانان را درگیر میکند)، عفونتهای باکتریایی مانند سیفلیس یا عفونت لایه داخلی قلب و عفونتهای انگلی مانند مالاریاست. همچنین بیماریهایی چون سیروز و سایر بیماریهای کبدی، برخی انواع کم خونی و سرطانهای خون و نیز بروز فشار خون در رگ طحال یا کبد نیز میتواند بزرگی طحال را به دنبال داشته باشد.
نکته مهم در درمان بزرگی طحال آن است که بسیاری از افراد میتوانند فقط با درمان علل و بیماریهای ثانویهای که به بزرگی طحال منجر شده است، اصلاح الگوی فعالیت شان و نیز مراقبت از ابتلا به بیماریهای عفونی به درمان موثر این مشکل دست یابند و برخی دیگر نیز باید تن به جراحی بدهند و این عضو از بدنشان را خارج کنند. دکتر بهار با تاکید بر این که افرادی که دچار بزرگشدن طحال شدهاند، باید از ورزش حرفهای و شدید اجتناب کنند، میگوید: اگر بزرگشدن طحال تشخیص داده شود، ابتدا پزشک به درمان بیماریهای مرتبط با این عارضه و در مرحله آخر، روش جراحی فکر میکند. البته هر فردی میتواند بدون طحال به زندگی خود ادامه دهد، اما از آنجا که اینگونه افراد بیشتر در معرض ابتلا به انواع عفونتها قرار دارند باید پیش از عمل جراحی به آنها واکسن ذاتالریه چند ظرفیتی طبق دستورالعمل خاصی تزریق شود. این واکسنها از بروز عفونت خون، استخوان و مفاصل در این افراد جلوگیری میکند. همچنین این افراد نهتنها باید از سفر به مناطقی که احتمال ابتلا به بیماری مالاریا در آنجا وجود دارد اجتناب کنند، بلکه باید بهداشت فردی خود را با دقت و حساسیت بیشتری حفظ و سعی کنند تا از مواجهه با افراد مبتلا به بیماریهای عفونی دوری کنند. به خاطر داشته باشید که اگر در طرف چپ بالای شکم احساس درد میکنید، بخصوص اگر درد شدید است یا هنگام نفس عمیق کشیدن بدتر میشود، باید در اولین فرصت به پزشک مراجعه کنید.
عملکردهای طحال معمولا شامل : پاکسازی موجودات نفوذ کننده در خون (باکتری ها) ذخیره سازی خون تولید آنتی بادی برای سیستم ایمنی بدن حذف سلول های غیر طبیعی خون پاکسازی میکروارگانیسم ها و آنتی ژن های ذرات از جریان خون مکمل فعال سازی و توفسین (تتراپپتید ایمنی)
اگر بزرگ شدن طحال تشخیص داده شود، اصولا پزشکان روش جراحی را تصیه می کنند . البته تصمیم گیری برای انجام جراحی و برداشتن طحال باید با دقت انجام گیرد و معمولا پس از بررسی های لازم و آزمایش های گوناگون، پزشک متخصص این تصمیم را می گیرد. هر فردی می تواند بدون طحال به زندگی خود ادامه دهد، اما این گونه افراد بیشتر از افراد عادی در معرض ابتلا به انواع عفونت ها قرار دارند و باید تمام نکاتی را که پزشک به آنها توصیه می کند، رعایت کنند تا مشکل خاصی پس از عمل نداشته باشند .
منبع : jesarat
علت و علائم و درمان خانگی التهاب صفرا در طب سنتی در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
به معنای التهاب ناگهانی کیسه صفرا را کله سیستیت مینامند . اگر کله سیستیت برای ماه ها و با درد های مکرر ادامه پیدا کند یا عملکرد کیسه صفرا را تحت تاثیر قرار دهد، به آن کله سیستیت یا التهاب حاد کیسه صفرا می گویند.
کُلهسیستیت که در انگلیسی به آن Cholecystitis یعنی التهاب کیسه صفرا، این بیماری اغلب ناشی از سنگ کیسه صفرا (کله لیتیاز) میباشد. علائم بیماری در موارد غیر حاد به صورت کولیک صفراوی (درد مزمن به مدت ساعتها در ربع فوقانی راست شکم که به پشت و شانه راست انتشار دارد) گاه همراه با تهوع و استفراغ است. گاهی درد به دنبال مصرف غذای چرب میباشد. ممکن است بیماری سالها علائم سنگ کیسه صفرا را داشته باشد ولی وارد مرحله حاد نشود. در کله سیستیت حاد ما درد شکمی شدید، تب و لرز، زردی، استفراغ و… داریم؛ که اغلب به علت انسداد مجرای کیستیک توسط سنگ کیسه صفرا است ولی گاهی نیز سایر علل مانند تومورها موجب انسداد مجرا میشوند. البته کله سیستیت مزمن بدون سنگ (Acalculous Cholecystitis) به صورت حاد در بیماران شدیداً بدحال و به صورت مزمن (CAC) نیز داریم. سنگ کیسه صفرا در این افراد بیشتر دیده میشود: خانمهای میانسال (۵۰–۴۰ ساله)، مصرف قرصهای ضد حاملگی و استروژن، چاقی، کاهش وزن سریع، دیابت یا سیروز، رژیم غذایی پرچرب و کم فیبر، سابقه خانوادگی بیماری کیسه صفرا سونوگرافی و کلانژیوگرافی آندوسکوپیک پس رونده (ERCP) گاه در تشخیص مفید است.در این مطلب از سایت جسارت در مورد علت و علائم و درمان خانگی التهاب صفرا در دوران بارداری صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
کله سیستکتومی (برداشتن کیسه صفرا) درمان انتخابی سنگ کیسه صفرا و کله سیستیت حاد میباشد. کله سیستکتومی با لاپاراسکوپ امروزه بهتر از کله سیستکتومی با جراحی باز است. اقدامات حمایتی مانند احیاء مایعات وآنتیبیوتیک وسیع الطیف نیز به کار میرود. داروهای ضددرد، از جمله مخدرها، برای تخفیف درد تجویز شوند. در موارد غیر حاد امکان دارد مصرف اورسودیول برای حل کردن سنگهای صفراوی توصیه شود. باید این دارو به مدت دو سال مصرف شود و در برخی بیماران (به خصوص سنگهای کوچک کلسترولی) مؤثر میباشد. در این بیماران همچنین رژیم کم چربی و مسکن تجویز میشود. از درمانهای جدید سنگ کیسه صفرا در موارد غیر حاد تزریق مواد حلال از طریق پوست به کیسه صفرا و نیز شکستن سنگها به کمک شوک امواج ارسالی از خارج از بدن (E.S.W)است.
التهاب کیسه صفرا دلایل مختلفی می تواند داشته باشد مانند◊ سنگ کیسهصفرا. اکثریت موارد کلهسیستیت، نتیجهی وجود سنگ کیسهیصفرا است که مجرای سیستیک cystic duct، یعنی لولهی خروجی صفرا از کیسهیصفرا را مسدودکرده است و سبب انباشتهشدن صفرا و درنهایت التهاب کیسهیصفرا شدهاست. ◊ تومور. وجود تومور از زهکشی صفرا به بیرون از کیسه بهصورتی مناسب جلوگیری کرده و درنهایت به بروز کله سیستیت میانجامد. ◊ انسداد مجرای صفرا. پیچ خوردن یا ایجاد جوشگاه درمجرای صفرا سبب بلوکاژ یا انسداد میشود و به کلهسیستیت منتهی میگردد.
عوامل زیر سبب افزایش احتمال بروز التهاب کیسه صفرا میشوند: ♦ سنگ کیسه صفرا. بسیاری از موارد التهاب کیسهیصفرا بهعلت سنگ کیسهیصفرا است. درصورتیکه سنگ وجود داشته باشد، احتمال التهاب زیاد است. ♦ جنس مونث. خانمها بیشتر ازآقایان دچار سنگ کیسهیصفرا میشوند و همین علت احتمال التهاب کیسهیصفرا درخانمها را زیادتر میکند. ♦ سن بالا. با افزایش سن، احتمال بروز سنگ کیسهیصفرا و نیز التهاب آن افزایش مییابد. التهاب کیسهیصفرا به بروز تعدادی از عوارض جدی منتهی میشود ازجمله: ♦ بزرگشدنکیسهصفرا. درصورتیکه بهعلت انباشت صفرا، کیسهیصفرا ملتهب شود، ممکناست تحتفشار قرارگرفته و بیشازحد طبیعی خود ورمکند و این حالت سبب بروز درد و افزایش احتمال بروز پارگی (پرفوراسیون perforation) در کیسهیصفرا و نیز عفونت و مرگ بافت خواهد شد. ♦ عفونت درون کیسهصفرا. درصورت تجمع صفرا درون کیسهیصفرا و ایجاد کلهسیستیت، ممکناست صفرا عفونی شود. ♦ مرگ بافت کیسهصفرا. کلهسیستیت درمان نشده ممکناست سبب مرگ (گانگرن) بافت کیسهیصفرا شود که این حالت به نوبه خود سبب پارگی کیسهیصفرا شده یا سبب ترکیدن کیسهیصفرا میگردد. ♦ پارگی (پرفوراسیون) کیسهیصفرا. ممکناست بهعلت بزرگشدن یا آلودگی کیسهیصفرا درنتیجه کلهسیستیت باشد.
کوله سیستیت حاد اغلب به شکل حمله ای و قولنجی آغاز و به تدریج تشدید می شود. حدود ۶۰ تا ۷۰ درصد بیماران التهاب کیسه صفرا حملات قبلی را که خود به خود بهبود یافته است ذکر می کنند. ممکن است درد التهاب کیسه صفرا به ناحیه بین دو کتف منتشر شود یا به شانه کتف راست انتشار پیدا کند. درد التهاب کیسه صفرا ممکن است با تکان خوردن یا تنفس عمیق تشدید شود. بی اشتهایی، و غالباً تهوع وجود دارد. استفراغ نسبتاً شایع است و ممکن است موجب تخلیه مایعات بدن شود. معمولاً یرقان در اوایل کوله سیستیت حاد به ندرت ایجاد می شود. تب خفیف اغلب در التهاب کیسه صفرا وجود دارد ولی لرز شایع نیست. در ۲۵ تا ۵۰ درصد بیماران التهاب کیسه صفرا، کیسه صفرا لمس می شود. در ۵ تا ۱۰ درصد بیماران مبتلا به التهاب کیسه صفرا و کوله سیستیت حاد، در جراحی، سنگ مسدود کننده ی مجرای صفراوی وجود ندارد. این نوع کوله سیستیت ها به ویژه در ارتباط با ضربه های جدی یا سوختگی ها، طولانی شدن مدت وضع حمل و پس از اعمال جراحی ارتوپدی یا سایر جراحی های بزرگ غیر صفراوی ایجاد می شوند.
التهاب مزمن کیسه صفرا تقریباً همیشه همراه با سنگ کیسه ی صفرا ایجاد می شود. در بیش از ۲۵ درصد بیماران مبتلا به التهاب کیسه صفرا و کوله سیتستیت مزمن، باکتری در صفرا یافت می شود. ممکن است التهاب کیسه صفرا یا کوله سیستیت مزمن، سال ها بدون علامت باشد، به سمت بیماری علامتدار کیسه صفرا یا کوله سیستیت حاد پیشرفت کند و یا با عوارض تظاهر یابد. کوله سیستیت یا التهاب کیسه صفرا، اغلب در اثر وجود سنگ های صفراوی ایجاد می شود و تغلیظ صفرا، متوقف شدن جریان صفرا و عفونت ثانویه ناشی از میکروب های روده (به ویژه اشریشیاکُلی و گونه های باکترویید) را به دنبال دارد.
نشانههای التهاب کیسه صفرا عبارتنداز: • درد شدید و ثابت در پارهی بالایی و راست شکم • دردی که ازشکم به شانهی راست یا پشت انتشار مییابد. • حساسیت روی شکم در زمان لمسآن • عرقکردن • تهوع • استفراغ • تب • لرز • نفخ شکم شناسهها و نشانههای التهاب کیسهیصفرا معمولاً بعداز صرف غذا و بهویژه غذای حجیم و پرچرب بروز میکند. کلهسیستیت وقتی بروز میکند که کیسهیصفرا ملتهب شود.
کلهسیستیت میتواند به چندین عارضه جدی منجر شود، از جمله: ¤ عفونت درون کیسه صفرا. اگر زرداب در کیسه صفرا انباشته گردد شاید دچار عفونت شود. ¤ مرگ بافت کیسه صفرا. کلهسیستیت درماننشده باعث مرگ بافت در کیسه صفرا میشود که به نوبه خود منجر به پارگی یا حتی ترکیدگی در کیسه صفرا خواهد شد. ¤ کیسه صفرای پاره. پارگی در کیسه صفرا ممکن است ناشی از بزرگتر شدن کیسه صفرا یا عفونت باشد. اگر پزشک گمان کند که به کلهسیستیت مبتلا شدهاید، شاید به متخصص سیستم گوارش ارجاع داده شوید.
آزمایشها و روشهای مورد استفاده برای تشخیص کلهسیستیت عبارتند از: ο آزمایش خون. پزشک به دنبال نشانههایی از عفونت و یا مشکلات کیسه صفرا شاید آزمایش خون تجویز کند. ο تصویربرداری. سونوگرافی از شکم یا توموگرافی کامپیوتری (سیتی اسکن) برای نمایش تصاویری از کیسه صفرا و شناسایی نشانهای احتمالی از کلهسیستیت کاربرد دارد. ο اسکن. اسکنی که جنبش صفرا در بدن را نشان میدهد. اسکن از اسید کبدی ایمینودیاستیک یا تصویربرداری هیدا نمایانگر آهنگ تولید و جریان صفرا از کبد به روده کوچک میباشد. اسکن هیدا شامل تزریق ماده رادیواکتیو به بدن است که به سلولهای زردابساز پیوند میخورد تا هنگام جابهجایی همراه با صفرا هر گونه انسداد را آشکار کند. شیوه درمانی برای کلهسیستیت معمولا شامل بستری در بیمارستان برای ایجاد ثبات در التهاب کیسه صفرا و جراحی احتمالی میشود.
درمان قطعی التهاب کیسه صفرا در اکثر مراکز درمانی، برداشتن کیسه ی صفرا به وسیله ی عمل جراحی (کوله سیستکتومی) است که می توان آن را به صورت جراحی باز یا از طریق لاپاروسکوپی انجام داد. ولی معمولاً پیش از آن باید وضعیت بیماری را در بیمارستان تثبیت نمود که این کار با محدود کردن خوردن غذا، قرار دادن لوله در داخل معده و کشیدن محتویات آن و اصلاح اختلالات الکترولیتی انجام می شود. در صورت وجود التهاب شدید، شوک یا خطرناک بودن بی هوشی عمومی برای بیمار، با استفاده از رادیولوژی، لوله (کاتتر) مخصوص تخلیه از راه پوست به داخل کیسه ی صفرا فرستاده می شود و بیمار تا زمان برطرف شدن التهاب حاد تحت درمان با آنتی بیوتیک قرار می گیرد. پس از تخلیه ی ترشحات و برطرف شدن التهاب، کوله سیستکتومی انجام می شود. سوراخ شدن کیسه صفرا از عوارض نادر ولی خطرناک التهاب کیسه صفرا حاد است که می تواند موجب مرگ بیمار شود و باید به سرعت توسط دکتر متخصص گوارش تحت درمان قرار گیرد.
– بهآرامی وزن کم کنید. کاهش وزن سریع میتواند خطر ابتلا به سنگ صفرا را افزایش دهد. اگر به کاهش وزن نیاز دارید، برای ۰٫۵ تا ۱ کیلوگرم در هفته برنامهریزی کنید. – وزنتان را در حدی سالم نگه دارید. اضافهوزن باعث افزایش خطر ابتلا به سنگ کیسه صفرا میشود. برای رسیدن به وزنی سالم، مصرف کالری را کاهش و فعالیت بدنی را افزایش دهید. وزنتان را با ادامه برنامه غذایی و تمرین ورزشی مناسب در حد سالم نگه دارید. – رژیم غذایی سالم انتخاب کنید. رژیم غذایی با درصد بالای چربی و فیبر کم، خطر سنگ صفرا را افزایش میدهد. رژیم غذایی مورد انتخاب شما باید سرشار از میوه ها، سبزیجات و غلات سبوسدار باشد.
یک فوق تخصص گوارش گفت: دوسوم افرادی که سنگ کیسه صفرا دارند، به بیماری کله سیست مزمن یا التهاب کیسه صفرا مبتلا هستند. دکتر فرزاد جاسمی زرگانی در گفتوگو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه خوزستان، اظهار کرد: کله سیستیت، عفونت یا التهاب کیسه صفرا است که میتواند حاد یا مزمن باشد و غالبا تشکیل سنگهای کیسه صفرا شایعترین علت این بیماری است. وی گفت: افرادی که زندگی بدون تحرک دارند، زنانی که ocp (قرصهای پیشگیری از بارداری) مصرف میکنند، افراد چاق و کسانی که سابقه بیماری ایلئوم، دیابت شیرین، سیروز کبدی، کمخونی داسیشکل، هیپرلیپیدمی و افرادی که رژیم کاهش کسترول یا رژیم پرکالری دارند، مستعد ابتلا به این بیماری هستند. فوق تخصص گوارش، کبد و آندوسکوپی مرکز آموزشی درمانی امام خمینی(ره) اهواز با بیان اینکه بیماری کله سیستیت تا سن ۷۵ سالگی در ۲۰ تا ۳۵ درصد مردم ایجاد میشود، افزود: تشکیل سنگ کیسه صفرا در خانمها شایعتر بوده و بیشتر در گروه سنی میانسال و بالاتر اتفاق میافتد و میتوان گفت که شیوع بیماری کله سیستیت در خانمها بیشتر است. جاسمی زرگانی گفت: دوسوم افرادی که سنگ کیسه صفرا دارند، به بیماری کله سیست مزمن مبتلا هستند. سنگهای کیسه صفرا از نوع کلسترولی شایعترین نوع بوده و بیشتر در زنان دیده میشود و ممکن است در ۵۰ درصد موارد، تشکیل سنگهای صفراوی علامتی وجود نداشته باشد؛ درد یا کولیک صفراوی اولین علامت بیماری است. وی عنوان کرد: در این شرایط درد معمولا به علت انسداد موقتی مجاری خروجی کیسه صفرا روی میدهد و بیمار غالبا بیقرار است. تهوع و استفراغ نیز از دیگر علائم این بیماری است که استفراغ گاهی موجب بهبود علائم میشود. عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز گفت: ممکن است سابقه نفخ، سوءهاضمه، آروغ زدن، عدم تحمل غذاهای چرب و احساس ناراحتی مبهم در قسمت فوقانی راست شکم از علائم بیماری کله سیستیت به شمار میروند. جاسمی زرگانی افزود: سونوگرافی شکم، توموگرافی کامپیوتری، کلانژیوگرافی، کله سیستوگرافی و در مواردی انجام آزمایش ترشحات صفراوی، روشهای تشخیص بیماری کله سیستیت است که درمان برحسب شدت بیماری، وجود عفونت، اندازه سنگ و وضعیت سلامت عمومی فرد متفاوت است. این فوق تخصص گوارش، کبد و آندوسکوپی گفت: برای درمان و جلوگیری از پیشروی بیماری لازم است به بیمار آموزش داده می شود که از مصرف غذاهای تشدیدکننده علائم خودداری کند؛ مصرف غذای کمچرب توصیه میشود و درمان دارویی و جراحی از راههای درمان بیماری است.
سنگ های صفراوی دو نوعند.سنگ های کلسترولی که در کشورهای غربی شایع ترند و سنگ های بیلی روبینی که در ایران رواج بیشتری دارند.البته در هر نوع سنگ،ترکیبی از بیلی روبین و کلسترول وجود دارد.داروهایی مانندursobil که برای هضم سنگ در بازار موجود است، معمولا روی سنگ های کلسترونی موثر هستند و در مواردی که بیمار تحمل جراحی ندارد، تا آخر عمر این دارو را مصرف کند تا سنگ بزرگ تر نشود.کیسه صفرا در سطح تحتانی کبد قرار دارد و به آن چسبیده است و با مجرای سیستیک مجاری صفراوی ارتباط دارد. کیسه صفرا محل ذخیره ی صفراست اما تولید صفرا در کبد انجام می شود .اگر به دلایل مختلف صفرا داخل کیسه صفرا جمع شود و امکان خروج نداشته باشد ، موجب آزاد شدن فاکتورهای التهابی در جدار کیسه صفرا و التهاب آن می شود که معمولا این مشکل به دنبال انسداد گردن کیسه صفرا و به دلیل وجود سنگ صفرا به وجود می آید.التهاب کیسه صفرا معمولا در افراد بالای ۴۰ سال، خانم ها ، افراد چاق و آن هایی که سابقه ی خانوادگی دارند شایع تر است.
منبع : jesarat
علائم و درمان بیماری فلج بل در کودکان و بارداری چیست در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
همانطور که میدانید فلج بل بیماری است که در آن عضلات یک سمت صورت ضعیف یا فلج می شوند. این بیماری تنها یک سمت از صورت را در یک زمان تحت تاثیر می دهد و موجب سستی یا سفت شدن آن سمت می شود. آنجلینا جولی یک هنرپیشه هالیوودی است که به فلج بل مبتلا شده است.
فلج عصب زوج هفتم مغزی یا عصب صورتی منجر به فلج بل (Bell’s palsy) میشود. در این حالت عضلات صورت به صورت ناگهانی و به طور موقت فلج میشوند، اغلب تنها یک طرف صورت را گرفتار میکند. درگیری عصب صورتی معمولاً به تنهائی یک بیماری نیست بلکه علامتی از یک بیماری دیگر است مانند عفونت، آسیب یا تومور عصب صورتی. فلج خودبخودی عصب فاسیال بدون شواهد سایر بیماریها، فلج ایدیوپاتیک بل نامیده میشود و امکان بازگشت آن زیاد است. اگر چه دلایل زیادی وجود دارد که نشان میدهد فلج بل دارای یک مکانیسم ایمنی التهابی ویروسی است. این بیماری در هر گروه سنی رخ میدهد ولی در ۴۰–۲۰ سالگی شایع تر است. در یک جمعیت صدهزار نفری سالانه ۲۰–۱۰ مورد از آن رخ میدهد. علائم فلج بل شامل: ضعف در یک طرف صورت، انقباضات کوتاهمدت عضلانی، افتادگی پلک و لب، اشکریزش و سرازیر شدن آب دهان در طرف مبتلا، خشکی چشم، خشکی دهان، اختلال چشایی ، مشکل در مکیدن پستان توسط نوزاد و لبخند کج میباشد. در این مطلب از سایت جسارت در مورد علت و علائم و درمان خانگی بیماری فلج بل در بارداری چیست صحبت میکنیم امیدواریم مورد توجه قرار بگیرد.
اغلب افراد مبتلا به فلج بل در طول دو تا سه هفته بدون درمان بهبود پیدا میکنند. موفقترین شیوه درمان این است که علت آسیب عصبی را شناسایی و برطرف کنیم. گاه سیتیاسکن یا ام.آر. آی مغز و الکترومیوگرافی عصب هفتم توصیه میشوند. اکثریت مبتلایان به فلج صورتی بل در طول سه تا شش ماه کاملاً بیعلامت میشوند. اغلب کورتیکواستروئیدهای خوراکی مانند پردنیزولون در درمان به کار میروند مصرف همزمان یک داروی ضد ویروس مانند اسیکلوویر سبب هم افزایی داروها شده و توصیه میشود. قطره چشمی متیل سلولز برای سلامت و حفاظت چشمی که مرتباً در معرض محیط اطراف است مفید است.
فلج بل یا عصب صورت اختلالی است که به دلیل التهاب، تورم یا فشردن شدن عصب کنترل کننده عضلات صورت، عضلات یک سمت صورت به طور موقت و ناگهانی دچار حالت سستی و فلج شده و کشیده یا منقبض می کند. افرادی که به فلج بل دچار می شوند ممکن است در لبخند زدن یا بستن چشم ها با مشکل مواجه شوند. فلج بل در همه سنین بخصوص در افراد ۱۶ تا ۶۰ ساله شایع است و علائم آن معمولا طی چند هفته کاهش می یابد. “چارلز بل” کالبد شکافی است که برای نخستین بار این اختلال را توصیف کرد و به همین دلیل این عارضه به “فلج بل” مشهور شده است.
علائم فلج بل معمولا ۱ یا ۲ هفته بعد از سرماخوردگی، عفونت گوش یا چشم و به طور ناگهانی ظاهر می شود. این علائم یک طرف صورت و در موارد نادر هر دو طرف صورت را تحت تاثیر قرار می دهد. برخی علائم و نشانه های فلج بل عبارتند از: آب ریزش دهان غیر قابل کنترل مشکل بلع و نوشیدن ناتوانی در نشان دادن حالات چهره مانند لبخند زدن یا اخم کردن سستی و ضعف صورت کشیدگی عضلات صورت خشکی چشم و دهان سردرد حساس شدن به صداها سوزش یا ناراحتی چشم در سمت آسیب دیده صورت توجه: در صورت مشاهده هریک از این نشانه ها سریعا به پزشک مراجعه کنید زیرا علائم فلج بل تاحدی مشابه بیماری های جدی همچون سکته یا تومور مغزی است.
فلج بل به دلیل تورم یا فشرده شدن عصب هفتم جمجمه (عصب صورت) رخ می دهد اما علت دقیق آن هنوز مشخص نشده است. بسیاری از محققان معتقدند این مسئله احتمالا به دلیل عفونت ویروسی ایجاد می شود. به نظر می رسد ویروس های زیر در ابتلا به فلج بل تاثیرگذار هستند: ویروس هرپس سیمپلکس (HSV)؛ که عامل بروز تبخال معمولی و تبخال تناسلی است ویروس اچ آی وی (HIV)؛ که به سیستم ایمنی آسیب می رساند ویروس سارکوئیدوز (sarcoidosis)؛ که باعث التهاب اندام ها می شود ویروس هرپس زوستر (herpes zoster)؛ که عامل آبله مرغان و زونا است ویروس Epstein-Barr؛ عامل بیماری مونونوکلئوز است بیماری لایم؛ نوعی عفونت باکتریایی است و توسط کنه آلوده منتقل می شود. فلج بل در افراد زیر بیشتر از سایرین دیده می شود: زنان باردار افراد مبتلا به دیابت افرادی که به عفونت ریه دچار هستند افرادی که دارای سابقه خانوادگی هستند
پزشک ابتدا به معاینه فیزیکی و بررسی میزان ضعف عضلات صورت می پردازد و سپس با آزمایش خون (برای تعیین وجود عفونت باکتریایی یا ویروسی) و ام آر آی یا سی تی اسکن (برای بررسی وضعیت اعصاب چهره) از ابتلا به فلج بل اطمینان حاصل می کند.
در اکثر موارد فلج بل خود به خود درمان می شود اما ممکن است هفته ها یا ماه ها طول بکشد تا عضلات صورت به حالت طبیعی خود بازگردند به همین دلیل تجویز برخی داروها و روش های خانگی ممکن است در روند بهبود تاثیر مثبت داشته باشد: ۱٫ داروهای فلج بل داروهای کورتیکواستروئید (کورتون) برای کاهش التهاب داروهای ضد ویروسی یا ضد باکتریایی؛ در صورتی که عامل فلج بل ویروس یا باکتری باشد داروهای مسکن مانند ایبوپروفن یا استامینوفن؛ برای کاهش درد خفیف قطره چشم
در این روش از هورمون پردنیزولون استفاده می شود. مطالعات نشان داده اگر پردنیزول طی ۷۲ ساعت پس از شروع علائم فلج بل مصرف شود تاثیر قابل توجهی در کاهش شدت علائم در ۱۲ ماه خواهد داشت. این استروئید التهاب را کاهش داده و به بهبود عصب آسیب دیده کمک می کند. داروی پردنیزولول معمولا به صورت قرص خوراکی، ۲ بار در روز و برای ۱۰ روز مصرف می شود.
ماساژ و تمرینات صورت؛ به مرور که عصب صورت بهبود می یابد بهتر است با انجام تمرینات مناسب و شل و سفت کردن عضلات آن ها را تقویت کرد. مراقبت دهان و دندان؛ در صورتی که حس ناحیه دهان مقداری یا به طور کامل از بین رفته باشد احتمال بروز پوسیدگی دندان و بیماری های دهان و نیاز به رعایت بهداشت دهان و دندان افزایش می یابد. جویدن غذا؛ در صورت بروز مشکلات بلع لازم است غذاهای راحت الحلقوم میل شود، جویدن کامل و آرام غذاخوردن بسیار اهمیت دارد. مراقبت از چشم؛ در صورتی که یکی از چشم ها به درستی بسته نمی شود توصیه می شود با مشورت پزشک از عینک های محافظ در طول روز، پچ چشم برای رفع خشکی چشم در شب و قطره های هیدراتاسیون چشم استفاده شود. گرم کردن ناحیه آسیب دیده؛ تجربه نشان داده استفاده از حوله یا کمپرس گرم و مرطوب برای آرام سازی و تسکین درد ناحیه صورت مفید است. طب سوزنی؛ طب سوزنی برای تحریک عضلات و عصب صورت بسیار مفید است و معمولا پس از ۱ یا ۲ جلسه درمانی علائم بهبودی ظاهر خواهد شد. مصرف ویتامین ها؛ ویتامین های B12 و B6 و زینک برای درمان فلج بل مفید هستند. یوگا و مدیتیشن؛ تمرینات آرام سازی مانند یوگا و مدیتیشن، ورزش منظم، تمرین تنفس عمیق و کنترل استرس همگی تاثیر عالی در کاهش علائم فلج بل خواهند داشت. روغن کرچک؛ ماساژ روغن کرچک گرم به بهبود گردش خون و جلوگیری از رشد باکتری ها و ویروس ها کمک می کند. ۱ قاشق غذاخوری روغن کرچک گرم را روی صورت ماساژ داده و با یک دستمال مرطوب و نرم به مدت ۲۰ تا ۳۰ دقیقه بپوشانید. این کار را دو بار در روز تکرار کنید.
در صورتی که بیمار دچار آسیب جدی عصبی شده و بعد از ۹ ماه بهبود نیابد ممکن است از روش های زیر برای درمان استفاده شود: ۱٫ مایم تراپی نوعی درمان فیزیکی است که بیمار با انجام تمرینات مخصوص، عضلات صورت را به مرور تقویت کرده و به هماهنگی اجزای صورت کمک می کند. ۲٫ جراحی پلاستیک ممکن است از جراحی برای بهبود بخشیدن ظاهر و تقارن صورت استفاده شود. این روش تاثیرات مثبت شگرفی در ظاهر فرد ایجاد می کند اما مشکل عصب صورت را درمان نمی کند. ۳٫ بوتاکس تزریق ژل بوتاکس به بخش آسیب دیده صورت می تواند عضلات سفت صورت را شل کرده و انقباض عضلانی ناخواسته را کاهش دهد.
اگرچه فلج بل معمولا بدون عارضه خاصی درمان می شود اما در موارد شدید ممکن است خطرات زیر را به دنبال داشته باشد: آسیب عصب عضلانی جمجمه که عضلات صورت را کنترل می کند خشکی بیش از حد چشم که به عفونت چشم، زخم یا حتی نابینایی منجر می شود عارضه سینکینسیس، به اختلالی گفته می شود که حرکت دادن یک بخش از بدن باعث حرکت غیرارادی بخش دیگر شود، مثلا فرد لبخند می زند و همزمان چشمش بسته می شود.
به آرامی و ریلکس جلوی آینه بنشینید. ابروها را بالا ببرید، در صورت نیاز از انگشت ها برای این کار کمک بگیرید. ابروها را به سمت هم کشیده و اخم کنید. بینی را چین بیندازید. نفس عمیق کشیده و پره های بینی را گشاد کنید. سعی کنید گوشه دهان را به سمت خارج حرکت دهید. ابتدا یک طرف دهان و سپس طرف دیگر را بکشید تا حالت لبخند زدن ایجاد شده و حالت دو طرف چهره یکسان شود. اگر از انگشت ها برای این کار استفاده کرده اید آن ها را بردارید و ببینید بدون انگشت هم می توانید حالت لبخند را حفظ کنید.سر را ثابت و مستقیم نگه داشته و تنها با چشم به سمت پایین نگاه کنید. انگشت اشاره یک دست را به آرامی روی پلک بگذارید تا یک چشم بسته شود. با دست دیگر ابروی سمت مخالف را به سمت بالا بکشید و خط ابرو را ماساژ دهید. این کار باعث شل شدن و رفع سفتی ابروها می شود. سپس به آرامی و بدون استفاده از انگشت سعی کنید چشم ها را ببندید و به حالت نیمه باز نگه دارید.
فلج بل نوعی ضعف در عضلات صورت می باشد.این عارضه به طور ناگهانی و معمولا در یک طرف صورت به وجود می آید. علت آن هنوز مشخص نیست ولی بیشتر موارد احتمالا به خاطر عفونت های ویروسی پدید می آیند. بیشتر افراد ظرف ۲ تا ۳ ماه به بهبودی کامل می رسند. یک دوره قرص های استروئید نیز که تا ۷۲ ساعت پس از ظاهر شدن عارضه شروع شود، می تواند شانس بهبودی کامل را بیشتر هم بکند. در صورتی که نمی توانید پلک های خود را کاملا ببندید، می بایست که از چشمان خود محافظت کنید.
ضعف در صورت که معمولا در یک طرف آن مشاهده می شود. این ضعف معمولا به سرعت و در حدود چند ساعت، ایجاد می شود. ممکن است شما برای اولین بار این ضعف را پس از بیدار شدن از خواب احساس کرده و بدین صورت بسیار چشمگیر به نظر برسد. همچنین ممکن است به تدریج و پس از چند سال بد تر شود. اثرات علائم فلج بل متفاوت اند و به از کار فتادن جزئی یا کلی عصب بستگی دارند. این اثرات عبارت اند از : چهره ی شما ممکن است پژمرده به نظر رسیده و به یک سمت کج شود. هنگام لبخند زدن ممکن است تنها یک طرف صورت حرکت کند. جویدن غذا در سمت آسیب دیده می تواند مشکل ساز باشد. ممکن است لقمه ی غذا در پشت لثه گیر افتاده و همچنین نوشیدنی ها و بزاق از آن سمت دهان بیرون بریزند. ممکن است قادر نباشید چشم خود را ببندید که این باعث تولید اشک زیاد و یا خشک شدن چشم می گردد. ممکن است نتوانید روی پیشانی خود چین انداخته، سوت بزنید و یا لپ خود را پر از هوا کنید. ممکن است دچار اختلال در تکلم بشوید چرا که عضلات کنار صورت، به ساخت کلمات کمک می کنند. برای مثال، کلمات شروع شونده با حرف پ. فلج بل بیشتر موارد بدون درد بوده و یا درد بسیار خفیفی ایجاد می کنند. با این وجود در برخی افراد، دردی در ناحیه ی نزدیک گوش ایجاد می شود که ممکن است تا چند روز باقی بماند. صدا های بلند ممکن است ناراحت کننده باشند و سر و صدا های خفیف، شدید تر به نظر برسند. این به علت از کار افتادن یک ماهیچه ی کوچک در گوش می باشد. ممکن است حس چشایی خود را از دست بدهید (در طرفی از زبان که تحت تاثیر بیماری قرار گرفته است)
از کار افتادن عصب چهره ای می تواند باعث فلج جزئی موقت در عضلات صورت شود. بدون درمان فلج بل، بهبودی تقریبا برای همه ی بیماران تا یک سال حاصل شده و برای خیلی افراد نیز کمتر از یک ماه طول می کشد. بسیاری از بیماران تصمیم می گیرند برای تسریع بهبودی، از فیزیوتراپی استفاده کنند. از فیزیوتراپی همچنین برای درمان فلج مغزی کودکان که یک اختلال حرکتی، عضلانی و یا پوسچری است که به دلیل آسیبهایی که به مغز نابالغ در حال رشد، اغلب قبل از تولد وارد میشود، بهره پرفته می شود. برای درمان اختلال دی اگر می خواهید از فیزیوتراپی استفاده کنید، می توانید موارد زیر را امتحان کنید : تمرینات صورت برای فلج بل تحریک الکتریکی ماساژ دستی باز توانی کابات (Kabat)
منبع : jesarat
خواص و فواید روغن شمعدانی برای چین و چروک پوست چیست در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
همانطور که میدانید گل شمعدانی، بومی کشور آفریقای جنوبی است که علاوه بر زیبایی آن ، خاصیت درمانی نیز دارد.
روغن شمعدانی برای از بین بردن ترک های چاقی , آکنه , آبله و رفع لکه ها بسیار موثر است.
در قدیم، گل شمعدانی معروف به گیاه درمانی برای زخم ها بوده است. از این گل برای درمان بیماری وبا، ناراحتی و رفع چین و چروکپوستی و بند آوردن خون ریزی استفاده می شد. این گل که بومی کشور آفریقای جنوبی است به علت بوی معطر و خاصیت دارویی در سراسر جهان کشت می شود.
در این مطلب از سایت «ehow» به چند خاصیت این گیاه اشاره می کنیم: گل شمعدانی خاصیت تسکین دهندگی دارد و از اضطراب ، عوارض قاعدگی و یائسگی می کاهد. ـ زخم ها، بریدگی، خراشیدگی، اگزما، بواسیر، قارچ ناخن، بی خوابی، واریس و آفتاب سوختگی را درمان می کند. ـ روغن این گیاه روی موها عملکرد ضدافسردگی دارد و بنابراین استرس و اضطراب را از بین می برد. ـ روغن طبیعی گل شمعدانی ضددیابت است. حشرات را دور نگه می دارد. ـ استفاده موضعی این روغن روی پوست، درد را تسکین می دهد و با عفونت ها مقابله می کند. ـ این روغن بازسازی سلول های پوست را تحریک می کند. ـ برای سوختگی های خفیف مناسب است، زیرا که به طور طبیعی بافت پوست را تقویت و سفت می کند. ـ روغن گل شمعدانی برای درمان سلولیت ها بسیار موثر است . ـ برای تمیز کردن روزانه پوست از روغن این گل استفاده کنید تا علاوه بر تقویت کردن، پوست را در برابر چین و چروک ها محافظت کند.
روغن شمعدانی کاربردهای فراوانی دارد که در اینجا به مهمترین خواص اشاره می کنیم ۱٫ از بین بردن درد عضلات و رفع گرفتگی آنها : مالش ۵ قطره روغن گل شمعدانی به همراه یک قاشق روغن جوجوبا بر روی موضع بسیار نافع است . ۲٫ درمان عوارض پوستی : با مالش روزانه دو بار روغن شمعدانی (۵ قطره روغن شمعدانی + یک قاشق چایخوری روغن نارگیل ) می توان به درمان آکنه و درماتیت کمک نمود. ضمنا برای جلوگیری و ممنوعیت از رشد باکتری ها بر روی پوست و ضد عفونی زخم های پوستی مالش ۲ قطره روغن شمعدانی بر روی زخم و پوشاندن آن با گاز استریل ( ۲ بار در روز ) کمک به انعقاد و ضد عفونی زخم خواهد شد.روغن شمعدانی اثر بسیار مفیدید در درمان زخم ها ، سوختگی ها و سرمازدگی پوست دارد. ۳٫ بهداشت پوست و مو : کاهش چین و چروک پوست (۲ قطره روغن شمعدانی را به لوسیون خود اضافه نمایید ) ماساژ ۲ بار در روز و به مدت ۲ هفته جهت حفظ طراوت پوست می توانید ۱ یا ۲ قطره روغن کندر را در یک قاشق چایخوری روغن نارگیل رقیق نموده و آن را روی پوست خود ماساژ دهید. ۴٫ درمان عفونت قارچی پاها : برای درمان عفونت های قارچی پاها به خصوص در بین ورزشکاران می توانید با ماساژ موضع درگیر شده با عفونت با ۵ قطره روغن شمعدانی به همراه یک قاشق چایخوری روغن نارگیل به صورت دو بار در روز استفاده نمایید . ۵٫ درمان زونا : ماساژ بدن با سه قطره روغن شمعدانی به همراه یک قاشق غذا خوری روغن نارگیل می تواند در کاهش درد و التهاب در بیماران زونا موثر باشد. ۶٫ درمان اختلالات تنفسی : ماساژ گلو و آغشته کردن مخاط سوراخ بینی به روغن شمعدانی و یا استفاده از بخور می تواند موجب کاهش گلودرد و عوارض تنفسی گردد. ۷٫ خونریزی ها : مالش بر روی بدن بیمار می تواند موجب انعقاد خون و بند آمدن خونریزی گردد ۸٫ درمان بواسیر : اضافه کردن یک قطره روغن شمعدانی به بستنی و یا شیر سویای یخ زده و مالیدن آن به موضع ۹٫ کاهش علائم آلزایمر : با کمک استنشاق بوی روغن شمعدانی می توان در درمان بیماری با پیشرفت های بهتری رو برو گردید ۱۰٫ از بین برنده بوی بد بدن : ساخت اسپری گیاهی و استفاده از آن به صورت روزانه ( ۵ قطره روغن شمعدانی را به پنج قاشق غذاخوری آب اضافه کرده و از آن یک اسپری بسازید ) ۱۱٫ سایر : روغن شمعدانی محرک تکثیر سلول ها بوده (به صورت بخور) و بسیار مدر می باشد
این روغن در کودکان زیر ۶ سال و نوزادان نباید مصرف گردد.حتی بوئیدن روغن شمعدانی می تواند موجب مسمویت در این افراد گردد.
برای استفاده از روغن شمعدانی بهتر است از یک روغن رقیق کننده مانند جوجوبا یا نارگیل استفاده شود به دلیل خاصیت منقبض کنندگی این روغن در مورد عروق خونی نباید در افراد با فشار خون بالا تجویز گردد قبل از مصرف حتما تست قطره را انجام دهید ( یک قطره روغن را بر روی بازوی بیمار قرار دهد و ۱۵ دقیقه صبر کنید ، درصورت بروز علائم حساسیت از روغن استفاده نکنید ) در زنان باردار و شیرده نباید از این روغن استفاده نمود.
ـ روغن شمعدانی میزان قند خون را تنظیم می کند. ـ چند قطره روغن طبیعی گل شمعدانی را با نصف لیوان آب معدنی مخلوط و روی پوست خشک، چرب، خشک وچرب، سوختگی، آکنه،سرمازده استفاده کنید. این روغن که خاصیت ضدعفونی کننده دارد علاوه بر بهبود بخشیدن، از عفونت نیز پیش گیری می کند. ـ برای کاهش سلولیت روغن شمعدانی را با روغن های ماساژ مخلوط و استفاده کنید. ـ برای مقابله با افسردگی چند قطره روغن را در دستگاه پخش کننده بو بریزید و یا این که چند قطره روی دستمال بریزید و عمیق نفس بکشید. ـ برای تهیه چای گل شمعدانی، اگر از برگ های خشک استفاده می کنید ۲ قاشق مرباخوری و اگر تازه یک قاشق مرباخوری را در یک لیوان آب جوش بریزید و بگذارید به مدت ۵ دقیقه دم بکشد. ـ برای تهیه کمپرس، به مدت ۱۵ دقیقه برگ های خشک آن را در آب جوش دم و صاف کنید و سپس استفاده کنید. ـ برای تهیه روغن، ظرف شیشه ای را تا لبه با گلبرگ ها پر کنید و با روغن زیتون کاملا بپوشانید. ظرف را ببندید و به مدت ۲ هفته در حالی که هر روز تکان می دهید، ظرف را در معرض نور خورشید قرار دهید. این روغن را می توانید تا ۳ ماه در یخچال نگه دارید. منبع:روزنامه خراسان
روش استفاده: روزی دو مرتبه هر بار دو تا سه قطره بر روی پوست مالیده وده دقیقه پوست را به سمت بالا ماساژ دهید. حتما به سمت بالا ماساژ دهید تا پوست شل و افتاده نشود
– روغن شمعدانی روغنی بینظیر است که برای به تعادل رساندن پوست اثری فوق العاده دارد و می تواند باعث شفافیت و درخشش پوست شود و یکی از بهترین روغن های ضد چروک است. – از آنجاییکه روغن شمعدانی هماهنگ کننده هورمون های بدن، نشاط و آرامش بخش است می توان از آن برای کاهش استرس ها و دردهای قاعدگی خانم ها استفاده نمود. – روغن شمعدانی خاصیت خواب آوری قوی دارد و هم چنین باعث آرمش نیز می شود. – روغن شمعدانی یک نرم کننده مو شگفت انگیز است.
روغن های مکمل: روغن پرتقال، روغن لیمو، روغن رازیانه، روغن تخم هویج، روغن ترنج، روغن گل سرخ
استفاده از روغن شمعدانی باعث کشیدگی پوست میشود و میتوانید به عنوان یک داروی طبیعی برای پوست چرب خود استفاده کنید زیرا این روغن میتواند پوست را از آکنهها و زخمهای دوره درمان پاک سازی کند و التهابهای پوستی را تسکین بخشد و همچنینف باعث افزایش گردش خون میشود.
دما:شمعدانی معمولی در گستره دمایی وسیعی میتواند رشد کند و گل بدهد.در گیاهان به دست امده از قلمه،دمای شبانه ۲۱ درجه سانتی گراد بهتر از دمای ۱۵ یا ۱۰ درجه گلدهی را تسریع میدهد.در شمعدانی های بذری،افزایش دما از ۱۰ تا ۲۴،سرعت رشد و گلدهی را بالا میبرد.البته در بعضی منابع بیان شده است که دماهای پائین برای گلدهی P.domesticum لازم است و گل انگیزی فقط در دمای کمتر از ۱۷ درجه رخ میدهد.شمعدانی عطری در دمای ۵ تا ۱۰ درجه بیشترین رشد و نمو را از خود نشان میدهد.در تولی اقتصادی شمعدانی،دمای روزانه ۲۰ درجه و شبانه ۱۷ درجه برای گیاه فراهم میکنند.با وجود این در نقاط سرد به ناچار باید در ماه های زمستان و حتی در فصول دیگر شمعدانی ها را به داخل منزل برد یا انها را در گلخانه نگهداری نمود.شمعدانی در محیط داخلی منزل نیز به خوبی رشد و نمو میکند.تهویه هوای اتاق ها،عامل مهمی در زمینه نگهداری شمعدانی است.به طور کلی،شمعدانی گیاهی ویژه اب و هوای متعادل و کمی مرطوب سواحل دریاست.گاهی در باغ ها شمعدانی بلند و قوی میشود ولی در شرایط گلخانه های گرم و خشک و یا سرد و بی نور،چنین رشدی امکان پذیر نیست.در شرایط محیطی سرد و خشک،برگ های مسن شمعدانی قرمز رنگ میشوند. نور:شمعدانی های معمولی به نور مستقیم افتاب نیاز دارند و در سایه،غنچه های گل در انها تشکیل نمیشوند.به همین دلیل در زمستان به خاطر تابش کم افتاب،گل خوبی نمیدهند.از طرفی افتاب شدید برای انها مضر و باید در تابستان برای انها کمی سایه ایجاد کرد.رقم های جدیدی تولید شده که حتی در زمستان گل خوبی میدهند،استفاده از نور مکمل در زمستان که میزان نور کم است باعث تسریع گلدهی میشود.شمعدانی نسبت به طول روز بی تفاوت است.گل انگیزی در شمعدانی معمولی به میزان انرژی تابشی دریافت شده توسط گیاه بستگی دارد. آبیاری:به طور کلی شمعدانی را باید در محلی به نسبت خشک پرورش داد و در فاصله بین دو ابیاری باید خاک گلدان خشک شود.بعضی از رقم ها دارای یک دوره رکود رشدی می باشند که در این حالت نباید ابیاری شوند تا خزان کنند.بر عکس شمعدانی پیچ و شمعدانی عطری نیاز بیشتری به ابیاری دارند و خاک انها باید همیشه مرطوب باشد.تولید کنندگاه از تنش آبی برای کاهش رشد،کنترل ارتفاع گیاه و مقاوم سازی ان پیش از فروش استفاده میکنند. خاک:انتخاب و اماده سازی یک محیط کشت مناسب،رمز موفقیت در تولید شمعدانی است.
شمعدانی در زمستان نیاز چندانی به کود ندارد.در سایر فصل ها،محلول پاشی ماهیانه با یک کود کامل و با غلظت کم نتیجه خوبی میدهد.کودپاشی و ابیاری بیش از حد،باعث رشد رویشی زیاد و کاهش تعداد گل میشود.افزایش شمعدانی با قلمه و بذر قابل افزایش است.اگر چه هنوز افزایش با قلمه بسیار رایج است،ولی استفاده از بذر برای افزایش رو به گسترش است.
شمعدانی با قلمه علفی ساقه که از اول تابستان تا اواسط پائیز از روی گیاهان برداشت میشود،به راحتی امکان پذیر است.قلمه ها را باید از شاخه های جدید گرفت که خود سبز بوده و در ضمن رسیده و تا حدودی چوبی شده باشند،قلمه باید درست از زیر یک گره قطع شود.قلمه باید ساده و به طول ۸-۱۲ سانتی متر و دست کم دارای ۳-۴ گره باشد.برگ های پائینی قلمه و نیز کل باید حذف بشوند.قلمه ها را در ماسه و در محیط گرم گلخانه کشت کنید.استفاده از مواد ریشه زایی لازم نیست.در روزهای اول،به قلمه ها سایه داده میشود ولی پس انکه خطر پژمردگی رفع شد،به تدریج به انها نور کافی میدهند.
منبع : jesarat
خواص و عوارض و طریقه مصرف جینسینگ قرمز هندی و کره ای در دسته پزشکی و سلامت سایت علم سرا
همانطور که مطلع هستید کلمه ای که به ۱۰ نوع گیاه اطلاق میشود جینسینگ نام دارد . این گیاه که دارای ریشه های گوشتی است، معمولا در آمریکای شمالی و برخی مناطق خنک اسیا پیدا میشود. بهترین قسمت ان از نظر پزشکی، ریشه های سبز رنگ آن است که میتوان آنرا به صورت خشک یا خرد شده تهیه کرد. برگهای سبز آن کمتر مورد مصرف قرار میگیرند اما آنها هم فواید خود را دارند. ریشه جینسینگ را میتوان به صورت خوراکی یا در کنار مکملها، نوشیدنی های انرژی زا و یا به دیگر اشکال، استفاده کرد. چای جینسینگ هم به طور گسترده ای معروف است و نوشیده میشود.
جینسنگ که در انگلیسی به آن Ginseng می گویند ، نامی است عمومی برای هر یک از ۱۱ گونه گیاهان همیشه سبز از سرده پاناکس از خانواده آرالیاسیه. ویژگی تمام این گیاهان آن است که حاوی نوعی گلیکوزید استروئیدی به نام جینسنوزاید هستند. جینسینوزاید با نام علمی Saponins Tri pterpenoid و در برخی مواقع نیز با نام panaxoside در ریشه جینسنگ شناخته میشود. اعتقاد بر این است که جینسنگ برای بهبود سلامت مفید است. جینسنگ یکی از محبوبترین داروهای گیاهی است. این گیاهان کوتاه، با رشد کم و با ریشههای گوشتی دارای یک ریشه رنگی دندانهدار شکل، یک ساقه نسبتاً بلند و برگهای سبز با شکل بیضوی هستند. اعتقاد بر این که هر دو جینسنگ آمریکایی(Panax quinquefolius, L) و جینسنگ آسیایی (P ginseng) انرژی را افزایش میدهند، سطح قند خون و سطح کلسترول را پایین آورده و استرس را کم کرده. آرام بخش هستند و در درمان دیابت موثرند و اختلال عملکرد جنسی در مردان را مدیریت میکنند. ریشههای جینسنگ فقط در فصل پاییز جمعآوری میشوند چرا که فقط در این حالت است که میتوانند حالت گوشتی و ظاهر مناسب و مطبوع خود را حتی پس از خشک شدن نیز حفظ کنند.
این گیاه در زمره گیاهان بومی مناطق شرقی آسیا و شمال آمریکا بهشمار میآید ، ریشه آن به عنوان دارویی اساطیری، بیش از هزاران سال است که در میان مردم کشورهای چین، کره، تایلند، ویتنام، منچوری و نیز در بین سرخپوستان آمریکایی مورد مصرف قرار میگیرد. این گیاه قرن هاست که به منظور بهبود عملکرد حافظه، کاهش استرس، درمان ناتوانی، سستی و سایر علائم ناشی از فرسودگی و افزایش سن و همچنین برای افزایش طول عمر افراد مورد استفاده قرار میگیرد. این گیاه در دوران گذشته از چنان ارزش والایی در شرق برخوردار بود که به عنوان مثال در چین تنها امپراتوران حق جمعآوری و نگهداری ریشههای آن را داشتند و در دورانهای بعد نیز به عنوان جزئی جدایی ناپذیر از وعده غذایی پادشاهان و امپراتوران به منظور افزایش قوای جسمانی، ذهنی، و به عنوان اکسیر جوانی و شادابی جایگاه خود را همچنان حفظ نمود.
ریشه این گیاه از چنان جایگاهی در میان بومیان چینی و در طب سنتی آن دوران بر خوردار بودهاند که اطبای کهن، از آن به عنوان جزئی لاینفک در همه نسخههای تجویزی خود استفاده میکردند و آن را در درمان هر نوع بیماری مفید میدانستند و سلاطین گیاهان دارویی نامیده اند، این چنین بود که ریشههای آماده شده این گیاه (پس از طی مراحل تکمیلی) توسط خود بیمار به منظور بازیابی سلامت گذشته و از دست رفته یا توسط افراد سالم برای دستیابی و بهرهمندی از خواص بینظیر و شگفتآور این گیاه جویده میشدند.
اگر چه جینسنگ بیش از ۴۰۰۰ سال است که مورد استفاده قرار میگیرد و نام آن به عنوان ارزندهترین و محبوبترین گیاه در میان نوشتههای بدست آمده از ۲۰۰۰ سال پیش در چین قابل رویت است، اولین بار توسط گیاهشناسی به نام کولینسون (Collinson) در سال ۱۷۴۰ به جامعه علمی انگلستان شناسانده شد در قرن ۱۹ همزمان یک کشیش که به عنوان مبلغ مذهبی پا به سرزمین چین نهاده بود پس از آشنایی با فواید این گیاه اعجابآور مقالهای ارائه داد با عنوان «شرحی دربارهٔ گیاهی تاتاری به نام جینسنگ» و در مورد خواص درمانی آن مطالبی منتشر ساخت و نقش بسزایی را در شناساندن این گیاه به مردم دیگر کشورها ایفا کرد.
جینسنگ در دسته گیاهان همه ساله و دائمی قرار میگیرد. بسیار کند رشد بوده و به سالها وقت برای بلوغ خود نیازمند است. ریشهای بزرگ و گوشتی داشته و طول آن به cm 7-5 میرسد. ضخامت ریشه در حدود cm5/2-1 میباشد و بخش اصلی آن حالتی دوکی شکل و معمولاً ۲ شاخه در انتها را به خود میگیرد. معمولاً ریشه چههای کوچکی نیز از اطراف آن به سمت خارج رشد میکنند. ریشه این گیاهان در بین دوران ۳ تا۱۰ سالگی گیاه قابل برداشت است و در صورت گذشت سالیان بسیار دراز به تدریج فرسوده شده و تغییر شکل میدهد و میتواند منفذدار و چوبی شود. این گیاه در حدود سال چهارم از زندگی خود شروع به گل دادن میکند و پس از سپری کردن حدوداً ۴ تا ۶ سال از عمر خود، ریشه اش، به بلوغ میرسد جالب این که اهمیت این گیاهان در چین تا به حدی است که صادرات بذر این گیاه ممنوع است و از گیاهان تحت حفاظت در این سرزمین بهشمار میآیند. همچنین در کشور روسیه کندن گونههایی وحشی این گیاهان غیرقانونی ست و در صورت تخلف شرایط خاص خود را دارا میباشد.
در دوران باستان جینسنگ قرمز به جینسنگی اطلاق میشد که پس از عملیات خشک شدن در برابر نور آفتاب به دست میآمد؛ ولی در دوران مدرن جینسنگ قرمز معمولاً طی پروسه بخار دادن که تأثیر مشابهای را بر روی رنگ آن میگذارد حاصل میشود. در هر دو صورت این تغییر رنگ در نتیجه کاراملیزه شدن قندهای موجود در ریشه این گیاه اتفاق میافتد. به نظر میآید که تفاوت چندانی میان ریشه خشک شده در آفتاب یا بخار داده شده جینسنگ (جینسنگ قرمز) با ریشه معمولی جوشانده شده آن (جینسنگ سفید) در خواص، وجود نداشته باشد. تحقیقات انجام شده در دانشگاه توکیو نشان دادهاست که جینسنگ قرمز کرهای میتواند با تحریک سلولهای مغزی از نابودی تدریجی سلولهای مغر جلوگیری کند و قادر به افزایش و توسعه فعالیتهای ذهنی و بهبود و ارتقای عملکرد یادگیری و حافظه است. هم اکنون در بسیاری از کشورها از این ماده برای درمان ناباروری و اختلالات اسپرمسازی در مردان استفاده میشود
جینسنگ آمریکایی (panax quinquefolius) نسبت به مشابه چینی خود کوچکتر است و در بخشهای شمالی آمریکا رشد میکند. جینسنگ آمریکایی توسط سرخپوستان (مردمان بومی آن مناطق) به منظور درمان بسیاری از بیماریها مورد استفاده قرار میگیرد. این گیاه دارای لعاب (شیرهای) مشابه شیره گیاه شیرین بیان میباشد که علاوه بر مواد شیرین موجود در آن برخی مواقع با مقادیری مواد تلخ و نیز انواعی از ترکیبات معطر همراه میباشد. این شیره میتواند بوی ملایمی داشته باشد یا اصلاً بویی نداشته یاشد. موضوع قابل ذکر دیگر در مورد این گیاه آن است که این گیاه با استقبال بسیار خوبی در آسیا مواجه شده بهطوریکه امروزه بیش از ۸۵٪ جینسنگ کشت داده شده در آمریکا به بازارهای آسیایی صادر میگردند. جینسنگ ژاپنی (panax japonicus): این نوع جینسنگ از نظر محتویات فعال مشابه جینسنگ چینی بوده و لی با میزانی بسیار کمتر. جینسنگ سیبری (Eleutherococcus senticosus) را نمیتوان در رده جینسنگ حقیقی به حساب آورد. این نوع از جینسنگ به عنوان جینسنگ ارزان قیمت و با کیفیت دارویی پایین به فروش میرسد. سَنچی جینسنگ (panax notoginseng) یا (panax pseudo ginseng) کاذب نیز خوانده میشود و کاملاً با (panax ginseng) که همان جینسنگ چینی است از نظر قدرت عمل فواید دارویی و درمانی و از نظر موارد استفاده متفاوت است. از جمله موارد درمانی که از این گیاه استفاده میشود، میتوان به موقف کردن خونریزی و تسکین درد اشاره کرد. جینسنگ هیمالیایی (panax pseudoginseng subspecies himalaicus) خواص درمانی و داروییاش در مقایسه با (panax ginseng) بسیار کمتر بوده و هیمالیاییها از آن در درمان کم اشتهایی و موارد سوء هاضمه بهره میگیرند. دارف جینسنگ (panax trifolius) از انواع نادر جینسنگ آمریکایی بهشمار میآید و سرخپوستان آمریکایی معمولاً از آن در درمان سردرد، سرفه، سوء هاضمه بهره میگیرند. جینسنگ پرویی یا لپیدیوم میینی، که به ماکا هم شهرت دارد، اثرات زیادی در سلامتی انسان دارد و باعث افزایش قدرت جنسی میشود و با ناباروری خانمها نیز مقابله میکند.
مزایای متعددی برای جینسنگ گزارش شدهاست. با این حال، برای تأیید این، تحقیقات بیشتری لازم است. جینسنگ بهطور سنتی برای کمک به طیف وسیعی از بهبود سلامتی درنظر گرفته شده اما دانشمندان غربی و متخصصان بهداشت، اغلب خواص دارویی جین سنگ را مورد سؤال قرار میدهند و معتقدند تحقیقات بیشتری برای تأیید فواید آن به عنوان یک مکمل غذایی ضروری است. هیچ شواهد قطعی وجود ندارد که اثربخشی واقعی جینسنگ را تأیید کند. محصولات دارای جینسنگ میتوانند با کیفیت و خواص دارویی متفاوتی همراه باشند. بررسی این محصولات قبل از خرید به شدت توصیه میشود. بعضی از محصولات حاوی مقادیر کم یا نامنظم جینسنگ بوده و برخی از آنها حاوی مواد دیگری است.[ شواهد مستند نشان میدهد که گیاه جینسنگ دارای آثار متعدد فارماکولوژی از جمله دارای اثر ضد خستگی (تقویتکننده قوای جسمی و فکری) میباشد. مطالعات آزمایشگاهی نشان دادهاند که بسیاری از اثرات ضد خستگی جینسنگ مربوط به اثر محرک جینسنگ روی سیستم اعصاب مرکزی است. از جینسنگ در طب سنتی برای درمان دیابت، تقویت قوای جسمی و جنسی و نیز به عنوان مکمل غذایی استفاده میشدهاست. در طب نوین نیز مطالعات نشان دادهاند که استفاده از جینسنگ به عنوان مکمل غذایی باعث بهبود کیفیت زندگی شدهاند که میتواند به خاطر خاصیت ضدالتهابی جینسنوزایدها و اثر آنها در مقابله بهتر بدن با استرس باشد. برای درمان سرطان نیز این گیاه بسیار توصیه میشود. جینسنگ را به عنوان یک عامل پیشگیریکننده و نیز اعادهکننده و کارا به منظور افزایش ظرفیت جسمانی و ذهنی و روانی تأیید کرده و نقش به سزای آن را به منظور کمک در بهبود عوارضی چون ضعف، ناتوانی، از دست دادن تمرکز در طول دوره نقاهت مورد توجه قرار دادهاست تاکنون حدود ۳۰ نوع مختلف آن از ریشه این گیاهان تخلیص شده و مورد بررسی قرار گرفتهاست. محققان اظهار میکنند که مزایای بهداشتی زیر به جینسنگ مرتبط است: افزایش انرژی (نیرومندتر ساختن بدن) بهبود عملکرد شناختی (بهبود فرآیندهای تفکر و ادراک) اثرات ضدالتهابی درمان اختلال نعوظ پیشگیری از آنفلوانزا کاهش قند خون
ممکن است جینسنگ به عنوان یک عارضه جانبی باعث سردرد شود. اگرچه مصرف جینسنگ ایمن در نظر گرفته شدهاست اما همه عوارض جانبی جینسنگ شناخته شده نیستند. در برخی موارد عوارض جانبی زیر برای جینسنگ گزارش شدهاست: مشکلات سردرد مشکلات گوارشی تغییرات در فشار خون و قند خون تحریک پذیری برافروختگی تاری دید واکنش شدید پوست ورم اسهال خونریزی سرگیجه خشکی دهان کاهش ضربان قلب تشنج همچنین زنان ممکن است تورم سینهها و خونریزی واژینال را تجربه کنند.
ریشه خشک شده این گیاه سالهاست که مورد استفاده خوراکی افراد قرار میگیرد. این ریشه خشک شده میتواند به تنهایی به صورت دم کرده (جوشانده و چای) یا به عنوان بخشی از یک نوشیدنی دم شده گیاهی همراه با سایر گیاهان یا حتی به صورت افزودنی به سوپ یا به شکل قرص مورد مصرف قرار بگیرد. اما رایجترین شکل استفاده از آن، به صورت دم کرده و چای یا به صورت عصاره (شیره) میباشد. سرخپوستان در هنگام طی مسافتهای طولانی، این ریشهها را برای رفع گرسنگی میجوند و به این ترتیب از خواص سرشار آن نیز بهرهمند میشوند.
یک مطالعه علمی جدید درباره مصرف جینسینگ نشان میدهد که این گیاه میتواند خستگی را بهبود ببخشد و باعث بالا رفتن انرژی و انگیزه شود. با این حال در این بررسی قید شده است که شاهدی برای تاثیر فواید نام برده بر عملکرد ورزشکاران حرفهای وجود ندارد. مطالعه جدیدتری نیز نشان میدهد که بین ۲۰۰ تا ۶۰۰ میلیگرم از هر دو نوع آسیایی و آمریکایی موجب افزایش انرژی ذهنی و تقویت ادراک میشود اما تاثیری بر عملکرد جسمانی بدن ندارد.
امروزه عصاره جنسینگ به طور گسترده ای در محصولات زیبایی و سلامتی پوست و مو مورد استفاده قرار می گیرد. ۱٫ لکه های پوستی و چین و چروک پوست جینسنگ به عنوان درمان طبیعی برای چین و چروک پوست صورت استفاده می شود. علاوه بر این استفاده موضعی از چای جینسینگ لکه های پوستی را از بین می برد و پوست شما را سالم و درخشان می کند. ۲٫ آکنه و جوش صورت جینسینگ برای درمان مشکلات پوستی مانند آکنه و جوش صورت بسیار مفید می باشد. جینسینگ سریع جذب پوست شده و گردش خون را بهبود می بخشد، مصرف منظم جینسینگ علاوه بر از بین بردن آکنه و جوش، پوست تان را روشن و شاداب می کند. ۳٫ خواص جنسینگ و عسل روغن جنسینگ را با عسل و آب مخلوط کرده و دو بار در هفته بر روی پوست صورت بمالید، بگذارید خشک شود و سپس با آب بشویید. مصرف منظم جینسینگ فواید زیادی برای مو دارد : ۴٫ رشد مو جینسینگ با تحریک جریان خون به پوست سر باعث افزایش رشد مو می شود. ۵٫ ریزش مو جینسینگ گردش خون و همچنین جذب اکسیژن توسط خون را بهبود بخشیده و از ریزش مو جلوگیری می کند.
جینسنگ قرمز باعث افزایش فعالیت جنسی و درمان اختلالات نعوظ در مردان می شود. گیاه جینسینگ یکی از داروهای سنتی چینی است که برای افزایش میل جنسی مردان تجویز می شده. بنا بر آخرین تحقیقات حدود ۴۸ میلیون زوج نابارور در سراسر دنیا وجود دارند. بیش از نیمی از ناباروری ها بین زوج ها به خاطر مشکلات فیزیکی از جانب مردان است. علل مختلفی برای ناباروری مردان وجود دارند، اما کمبود اسپرم های با کیفیت یکی از اصلی ترین دلایل است. تحقیق معتبری در سال ۱۹۷۰ ثابت کرده که گیاه جینسینگ باعث افزایش اسپرم های با کیفیت می شود. همچنین مصرف گیاه جینسینگ باعث تحرک بیشتر اسپرم در منی میشود که این امر رسیدن آن را در دستگاه تناسلی بانوان به تخمک راحت تر میسازد. اختلال نعوظ در یک رابطه ی لذت بخش به طور مشخصی کاهش می یابد. گیاه جینسینگ در این مشکل هم به طور قابل توجهی موثر است. در یک تحقیق از ۴۵ مردی که از اختلال نعوض متوسط تا شدید رنج می بردند خواسته شد به مدت هشت هفته گیاه جینسینگ مصرف کنند نتایج نشان داد که جینسینگ تاثیری مستقیمی در اختلال نعوظ آن ها داشته. در تحقیقی مشابه دیده شد ۶۰ شرکت کننده بعد از ۱۲ هفته مصرف جینسینگ نعوظ بهتری نسبت به قبل داشتند.
تحقیقات نشان داده که جینسینگ علائم یائسگی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه، نوسانات خلقی، تحریک پذیری، اضطراب، افسردگی، خشکی واژن، کاهش میل جنسی، افزایش وزن، بی خوابی و ریزش مو را کاهش می دهد. همچنین جینسینگ برای درمان اختلالات قاعدگی مفید می باشد.
در طب سنتی جینسنگ برای زنان باردار و شیرده در دوران بارداری و شیردهی فواید زیادی دارد که درمان عوارض حاملگی و تغییرات خلق و خو از آن جمله اند. اما توجه داشته باشید که مقادیر بالای جینسینگ می تواند باعث خونریزی و زایمان زودرس در دوران بارداری و نقایصی در جنین شود. پیش از مصرف هر گونه خوراکی و نوشیدنی حتما با پزشک خود نیز مشورت کنید.
منبع : jesarat